• İzEdebiyat > Roman > Karakterler Üzerine |
21
|
|
22
|
|
23
|
|
24
|
|
25
|
|
26
|
|
27
|
|
|
|
|
Bu yazıyıyazdıktan sonra 2 kişiye okuttum. ikisi de çok akıcı bir dilinin olduğunu,çok güzel bir konusunun olduğunuve devamını sabırsızlıkla beklediklerini söylediler. umarım sizde devamını sabırsızlıkla beklersiniz. |
|
28
|
|
29
|
|
30
|
|
31
|
|
32
|
|
|
|
|
Karşılaşınca böyle oluyor, birden balon balığına dönüşebiliyor insan. Üstelik "ne de güzel balık olurmuş benden" diyerek... |
|
33
|
|
|
|
|
Hangi güne uyandığımız belli mi? |
|
34
|
|
|
|
|
Küçük bir kızın dram içindeki yaşamından kareler . |
|
35
|
|
|
|
|
Büyük çoğunluğun, nemelazımcı bir anlayışla görmezden ve duymazdan geldiği günümüzde, memleketin meselelerini dert edinerek, onlara işaret ederek ve “iyi insanların, işinin ehli kişilerin görev başına getirilmeleri gerekir” diyerek çözüm yolunu da göstermesi, bu amaçla edebi eserler üretmesi sebebiyle Ömer Faruk HÜSMÜLLÜ Bey’i tebrik ediyorum. O yazdı, üretti; tanıtmak, okumak ve okutmak görevleri de bizlere düşüyor. |
|
36
|
|
|
|
|
Karanlık, uçsuz bucaksız karanlık… Gecenin en koyu anı, tek bir canlı bile yok ortada, her gece ötüp duran çekirgeler bile uyumuş sanki ya araba sesleri; nasıl da sustular bir anda. Çıt yok, müthiş bir sessizlik. Gökyüzünde birkaç yıldız var.Bir tanesi çok parlak, sanki göz kırpıyor bana.Dikkatlice bakıyorum gözümde büyüyor büyüyor.Bir anda sanki aydınlanıyor ortalık,gözüm kamaşıyor.Ortalık ısınıyor ama hala kimsecikler yok... |
|
37
|
|
|
|
|
Pazartesi günü okulumda resmi olarak göreve başladım. Her iki aşiret de çocuklarını eksiksiz olarak okula göndermişti. Toplam 76 tane öğrencim vardı. Kuday aşiretinin çocukları sabah, Matur aşiretininkiler ise öğleden sonra geliyordu. Suna da öğleden sonra ki derslere katılıyor hatta zaman zaman dersleri O anlatıyordu. Diğer günlerde de Suna hep geldi. Aslında bir hayli yorucu olan işim... |
|
38
|
|
|
|
|
Otobüs hareket etti.Artık yeni bir hayata başlıyordum.Ne yapacağımı,nelerle karşılaşacağımı bilmiyordum ama artık geriye bakmayacak ve kendi emeğimle kendime yeni bir hayat inşa edecek hem de dünyanın en kutsal mesleğini yapacaktım.
Başımı cama yaslamış, İstanbul’u son defa seyrederken yanımda oturan adamın sesiyle kendime geldim:
-Yolculuk nereye evlat. dedi... |
|
39
|
|
|
|
|
Marifetli tefecinin hileleri |
|
40
|
|
|
|
|
artık şu andayız ya da değiliz...geçmiş peşimizde.... |
|
Anasayfa
