YÜREĞİMİN LİMANI

Islanıyor umutlarım,
Esip gidiyor hayallerim,
Elimde kalmayan hayatımla
Savrulduğum dünyada
Düşüyorum bir bilinmeze
Bir unutulmuşluğa...

Suratıma çarpan rüzgarda unuttum
Yıllar önce sevdiğim bir güzeli...
Ruhumu üşüten bir havada bıraktım
Bir güzelin ellerini...
Bir şehir ağladı o giderken.
Bir sokak terk edildi sakinlerince
Onsuzluğa ağladı her bir canlı.
Bir yağmurlu gün de
Yüreğimde açmışken
Şimdi hayallerimi söndüren
Bir karanlık gibi sönüyor her bir anımda...

Batıyor bu gün yüreğimin gemileri
Hiç yolcum kalmadı,
Ne yapacak bir seferim
Ne de beni yad edecek geçmişim kaldı
Gitti her bir yolcu yüreğimin limanından .
Tek tek battı hayallerim
Nefes bile alamadan.
Gömüldüler serin ve derin sulara...

Kırıp döktüm bu gün mutlulukları
Cam gibi dağıldılar her bir köşeye.
Toplayamadım onları
Durdum kaldım bir kederde
Gözümde durduramadığım yaşlarla...

Yağmur yağıyor bir şehirde.
Herkes kaçışıyor bir yerlere.
Ben ise limanımda tek başıma
Ne ortada bir gemi
Ne de bir yolcu olmadan
Bekliyorum üzerime esen rüzgarları.

Sessiz ve kimsesiz kalkıyorum bu gün
Yüreğimin limanından bir başıma.
Uzak ülkelerdeki mutluluğu
Bir sevgili de bulmaya gidiyorum.
Ardımda ağlayan bir gökyüzü
Ve ağlayan bir şehir bırakarak...
Dalıyorum bir sisin içine.
Karşıma hangi dalga çıkar diye beklemeden?
Usulca ve hüzünle...