BU SEFER Kİ GİDİŞİME İSİM BULAMADIM...

Bir uçurtma gökyüzünde
Uçuyor hayalleri var olabildiği sürece
Bir çiçek açıyor
Umutları yeşerdiği sürece
Bir kuş geziniyor havada
Bir yerlerde kısmetini bulabildiği sürece
Bir otobüste gidiyor yolcular
Hayallerinde kavuşmak olduğu sürece
Bir insan düşünüyor sevdiğini
Aşkı yaşayabildiği sürece

Hayallerdir zaten bizi yaşatan.
Bir umuttur yüreklerden
Yalnızlığı da, hüznü de atan.
Bir sevgidir elimizdeki son kalan ekmeği
Sevdiğimizle paylaştıran.

Bir rüzgar esiyor usuldan
Tenime işleye işleye.
Soğutuyor yüreğimi de
Aşkımın kuytu semtlerini de.
Aşkımın ülkesinde
Ne bir yaşayanım
Ne de bir sevgilim var.
Bomboş dururum kimsem olmadan.
Kopar aşkımın ülkesinde
Sert fırtınalar
Alır götürür beni kuytu semtlerdeki
Kuytu yaşamlara.

Bir kar tanesi düşer elime
Ben kar tanesine bakarım
Kar tanesi bana bakar
Şaşarım bu halime.
Ne bir gelenim, ne de bir gidenim var.
Aşkımın ülkesinde
Bir bayrak alıp da dikemem
Bir sevgilinin yüreğine.

Yenik düşerim uzak ülkelerdeki bir savaşta
Kimse bulamaz ne adımı ne de cismimi.
Bir sır olur giderim
Bu sefer ki gidişime isim bulamadan
Kara toprağın kucağına.
Yaşadığım da ısınamadığım sokaklarda
Şimdi azrailin elindeki kılıçta
Yüreğimden dökülen kanlarda ısınırım.
Bir yalan olur giderim uzaklara
Hayallerim var olduğu sürece.

Bir kar tanesi olur yağarım
Temiz yürekleri kirletmeden.
Bir beyaz sayfa gibi yaşadığım hayatta
Bir beyaz kar tanesi misali
Düşerim yüreklere usulca.
Ve kimselere hissettirmeden
Aşık Veysel misali giderim
Kendi uzun ince yolumda
Yorulmak bilmeden.

Gece çöker aşkımın ülkesinde
Bir karanlık bulur dalarım
Ölümün ellerinde bir rüyaya.
Öyle usulca kaybolurum
Bir sis olur karışırım havaya.
Diğer ruhlara ses etmeden girerim
Mezarıma sessizce.
Ve güle güle derim her bir yaşayana
Bir ölünün gülebildiği kadarıyla...