RENÇBER’İN OĞLU

Ben bir garip rençber Mahmut’un oğluyum
Köy kahvesinde otururum gün boyu
Okey taşlarında hazineler ararım
Ama gün oluyor kaynıyor dedikodu kazanları fokur fokur

Kim diyor benim her köyden kalp çaldığımı?
Hangi boş boğaz söylüyor
Çeşme başı güzeli Hatice’ye aşık olduğumu?
Nereden çıkartıyorlar samanlıkta necla’nın günahına girdiğimi?
Kim görüyor kuytuluklarda Nazlı’yla oynaştığımı?
Şehirdeki meyhanede rakı şişelerine meze olup olup
Fatma’nın kapısına dayandığımı?
Arkadaş hangi deli anlatıp duruyor da?
Kırk akıllı gelip beni taşlıyor köy meydanında

Ben bir garip Ali’yim
Rençber Mahmut’un oğlu
Ben ne anlarım bu halimde çapkınlıktan
Birçok kıza umutlar dağıtmaktan
Söylesin biri arkadaş hatice’yle, nazlı’yla
Necla’yla, Fatma’yla neler yaptığımı?
Söylesinde yapmadığım çapkınlığımla gurur duyayım
Namıma nam katıp köyden köye yürüteyim

Ya o kimsenin bilmediği Zeynep’le tarlada geçen gece de
Ateşli tenlerde aşkın günahını hissetme hikayesi?