Suskun kıyılara varmalı usum,parçalarım başka parçaları aramalı.

Yağmur kucak açmadan güneşe gökkuşağını çizebilmek kadar zor bu ölüler ve diriler ülkesinde yaşama düzeni,iç dünyayı dışarıya salmak kadar ve esrime nöbetlerine yakalanmadan.
Bozulmuş dengeyi yeniden bulmak değil mi işimiz.
Bir adımız da Tanrı değil mi bizim.
Kutsal ya da inançlı!
Cennetin şavkı parıldarken talihe bağlı yaşamda tarihimizi de bilememişken yeterince.
Üstelik bir adımızda Tanrı iken içimizi salamadık hala dünyaya.
Sevmeye adayamadık benliğimizi.

Bu yüzden.
Suskun kıyılara varmalı usum,parçalarım başka parçaları bulmalı.