MELEKLER İLE ŞEYTANLAR

Bir yolcudur insan yeryüzünde
Bir gün olur yol biter umutlar tükenir
Ve yok olur inandıklarımız
Apacak hiçbir şeyimiz olmadan kalırız art da
Ve öylece bakar kalırız işlediklerimizle beraber
Günah mı üstün çıkar bu savaşta yoksa sevap mı bilmeden
Direniriz bizi ele geçirmeye çalışan şeytana
İzin vermeyiz hem nefsimizi ele geçirmesine
Hem de bedenimizi sarıp sarmalamasına
Kaçarız bizi saran korkularımızdan
Ve sığınırız bizi var edene
Bu öyle bi sığınmadır ki
Ortalıkta ne bir insan ne de bir canlı vardı
Yeryüzünde yalnız melekler ile şeytanlar kalmıştı
Ve onların var olma savaşıydı bu
Yaradanın yarattıklarının var olma mücadelesiydi bu
Bir yanda insanlığı yakan, düzeni bozan şeytan
Diğer yanda dünyanın ve insanlığın koruyucusu melekler
Bu savaştı yeniden dirilişi sağlayan
Ve meleklerin zaferiyle yeniden var olmuştu evren ile insanlık
Her şey eskisinden daha güzel
İnsanlar yaradının istediği gibiydi
Ama her şey şeytanın yeniden insanların arasına nifağını atmasına dek sürecekti
Ve yaradan Adem efendimizi cennetinden atması gibi
Tüm insanlığı yollayacaktı mabedinden
Ve süre gelen süreç devam edecekti
Ta ki insanlar kötülüklerden arınasıya kadar
Ta ki melekler ile şeytanın bir sonra ki savaşına kadar