Soğuk rüzgarların olmadığı
Yağmurun yağmadığı
Yıldızların bile kaymadığı
Hatta göz kırpmadığı bir yerde
Geceleri gökyüzüne,
Bakabilme sevdasıdır umut…

Bir sahilde,
Elinde bir olta,
Ayağının dibinde
Boş bir kova
Zamanı yemlerken
Dalgalı denize,
Yani umutsuzluğa
Gitmekten vazgeçerek
Atılan yeni bir çaparidir umut…
İçinden hadi rastgele diyerek…

Bazen de iflasın eşiğinde
Dirseğinin altında dizlerin
Başın ellerinin arasında
Yeri sularken göz yaşlarınla
Tükenmişken umudun
Bir kibrit daha çakmak
Ayağa dikilmek,
Islak gözlerini göğe dikip
Bir kez daha diyebilmektir…

Yenilgiyi kabul ederek hazmedip
Bir maç daha isteyebilmektir umut…

Sonu getirilmemiş bir şarkının
Sayfasını kapatmadan önce
Dibine, “devam edecek” diye
Bir not düşebilmektir bazen umut
Vazgeçmeden…

Bazen de
Bir sevdiğini uğurlarken
Toprağın o soğuk kokusuna
Sevgini çiçeklere tutuşturup
Dikerken, en güzel baş ucuna…
Hafifçe gülümseyerek…
Elbet bir gün buluşuruz…
Diyebilmektir umut…

Uçurumun ucundayken
Gülümseyebilmek…
Ellerini göğe kaldırıp
Yardım isteyebilmek
Sonra da karanlığı aşağı atıp…
Tekrar ışığa yürüyebilmeyi,
İstemektir umut…

İstemektir umut…
Hayal edebilmektir…
Suskunlukları bozarken bile…
Yüreğini açıp…
Hata yaptım diyebilmektir umut…
Hayata atılan, bir çelmedir
Işığı özlemektir umut…

Bitmemesi gereken
Yeni başlangıçlardır umut…