İstanbul’u sevdiğim gibi sevmiştim seni.
Bir de martıları sevmiştim
Vapurda simit atarken etrafımda uçuşan hani.
Biraz mayhoşluk var şimdi kanamalarımda.
Sancılarım vardır vakitli vakitsiz.
Hüzünleri sen, geceleri İstanbul kokar
Bir deniz ararım en derininden, en mavisinden
Hayallerimi derinliğinde boğarım.
Gözlerini mavisinde.
Güneş batarken izlerim İstanbul’u
Kırmızısına sürerim seni
Karartısına beni
Ufukta birleştiririm ikimizi
Martılara bakarım
İkimize yol alırlar.

Gidişini izlerim Kız Kulesini izlediğim gibi.
Hayranlığımı ilkbaharlara bularım
Sensizlikten bir nefes alıp
Sensiz gökyüzüne bırakırım
Diz çökerken boğaz köprüsünün gölgesinde
Kurumuş bir özlem filizine
Su vermeye başlar bulutlar
Avucumu açarım
Bakışım bulutları deler
Bir İstanbul akşamının yıldızlarından çalarım
Çalarım sensizlik orucunun bitmeyen saatlerinden.

Çeşmesidir İstanbul’ un gözlerim
Ne zaman dolar İstanbul
Ben ona ağlarım
Ne zaman sana dolar gözlerim
İstanbul’u ağlatırım.

İstanbul’u sevdiğim gibi sevmiştim seni.
Üsküdar sahilinde yürümek gibi
Sultanahmet’te kuşlara yem vermek gibi
İki kıyı arasında devriye nöbeti gezen
Teskeresi kayıp vapurlar gibi
Sevmiştim seni.

Tutsak olduğum gibi İstanbul’a.
Ve mutlu olduğum gibi tutsaklığımdan
Mutluydum gözlerine zincirlenen
En renkli, en siyah, en beyaz rüyalarımdan.
Ve seviyordum seni sevmeyi
İstanbul’u sevmeyi sevdiğim gibi.

Seviyordum seni…
İstanbul’u sevdiğim gibi…