yalnızlık yaratan kalabalığın ortasında
belkide onlardan çok uzaklarda
ıssız bir adada
yıldızların bile olmadığı bir gök yüzünün altında
gecenin karanlığına
günaydın demeliyiz
...

ben bir ateş böceği olmalıyım,
sevdansa bir ateş...
gönlüm bir deli coşmalı : )
fakat ses çıkarmamalıyım ...

gecenin sessizliğinde,
senin sesini duymalıyım
sesin bir uçurum olmalı
çağırmalı beni
hiç düşünmemli uçmalıyım
uçurumun kenarına varmalıyım
seni bulmalıyım

sırtımdaki gece fenerini söndürmeliyim
ışık saçmayan bir ateş böceği olmalıyım
kristopf kolomb olmalıyım
el yordamıyla bedenini keşfetmeliyim
daha önce kimsenin girmediği alanlarda dolaşmalı
tenine kokumu bırakmalıyım
dudaklarıma sessizliğin mührünü vurmalıyım
mühürlü dudaklarımla dudaklarını bulmalıyım
öpmeliyim

el değmemiş bir karanlık ortasında
tamamını keşfetmeye bir ömrün kafi gelmeyeceği
büyük bir kara parçasıyla
sabaha kadar sev...meliyim
...
sabah olup uyandığımda
bu seferde gündüze günaydın demeliyim
bu dünyayı senle beraber sevmeliyim
ve hergün ve her gece ilk günaydını sana söylemeliyim