çayına ilaç mı atmıştı
yoksa eter mi koklatmıştı
bilmiyorum.
bildiğim bir şey var ordaydı
kaç zamandır hayalini kurduğu kız yatak odasındaydı
yatağında uzanmaktaydı

yanına yaklaştı.
gözleriyle kızın baygın bedeninde aşağıdan yukarı dolaştı
sonra ellerini kızın yüzüne götürdü
okşadı.
daha sonra ellerini, kızın boynundan aşağı doğru kaydırdı.
klavikula kemiğinin üzerinde biraz soluklandı
çünkü biraz sonra soluğu kesilecekti

kızın üzerinde beyaz okul gömleği vardı
kız daha lise çağındaydı
gömleğinin üst iki düğmesi açıktı
delikanlı iki düğme daha açtı
sonra iki düğme daha
ve bir düğme daha
gömlekte toplam yedi düğme vardı
ve şuan hepsi açıktı

delikanlı kızın göğüslerini gördü
çok çekiciydi
gerçekten bir erkeğe göğüsler neden bu kadar çekici gelirdi
kimbilir belki de bunun sebebi gizlenmesiydi
delikanlı kızın tüm gizlerini birer birer keşkediyor
bir kaşif zevki alıyordu
ama bilmiyordu
ve anlamıyordu
bir bedendeki en büyük giz göğüsler değil
göğüslerin altında gizli olan kalp
kalpte saklı duran ruhtur.

hani kirişe bir söz vardı
bedenime sahip olabilirsin ama ruhuma asla
delikanlı o gece kızın bedenine sahip oldu
ama kızın ruhu bakir kaldı
ne toplum ne de delikanlı bunu anlamadı
kızı tecavüze uğramış, kirlenmiş saydı
sonuç
kız yapması gerekeni yaptı
o gecenin sabahında kendini tavana astı
toplumcu gerçekliklere bedenini kurban olarak adadı
sahi uğruna bunca kurban verilen bu toplumcu gerçeklik neydi
galiba herkesin birbirine tecavüz etmesiydi
herkesin haklarına, hayallerine, tecevüz edilmesi
evet bizim toplumumuzun en büyük gerçeği

söyleyin oyun oynama çağında çalışmak zorunda bırakılan bir çocuğun çocukluk dünyasına tecavüz edilmiyorda ne yapıyordu
sadece çocuklar mı?
biz aslında toplum olarak tecavüze uğradık hem de öyle bir kere de değil.
defalarca
her darbede, her muhturada
biraz kirlendik
Adnan Menderes, ya da Deniz Gezmiş asıldığında
ve biz buna sustuğumuzda
bir yanımız tecavüze uğramadı mı?
şimdi olduk olmadık herşeye karşı susuyorsak
polis gördük mü korkuyorsak
üzerimizde tecavüze uğramış olmanın ürkekliği ve hayal kırıklığı olduğundan
işte bu ürkeklikten ötürü
acaba amerika bize de mi girer korkusuyla
Irak'taki Afganistandaki tecavüzlere göz yumuyoruz
ama aslında her göz yumduğumuzda
göz yumduğumuz şey her ne ise bize girip çıkıyor
ve biz bir kere daha tecavüze uğramış oluyoruz

işin acı yanı ne biliyor musunuz?
bir çoğumuz
bize tecavüz edenle evlenmek zorunda kalıyoruz
söz gelimi toplumuzun çoğunluğu aile baskısı ile yahut ÖSS sınav sonuç belgesindeki yüzdelik dilimine göre girdiği okulda okuyor
hayalleri ya da istekleri tecavüze uğruyor
ve sonuçta aynı baskılar nedeniyle,
bir mezuniyet töreniyle
hayallerine tecavüz eden bir meslekle evleniyor
yahut işyerinde ya da okulunda bir haksızlığı bir usulsüzlüğü görüyor
ama hocasından ya da ustasından korktuğu için göz yumuyor
sonra ertesi gün gözünü bir açıyor
şövanistik yanı, haksızlığa karşı gelirim, ben kahramanım diyen yanı çırılçıplak, ve kirlenmiş
yanında ise arsız gözlerle ona bakan bir usta
o günden sonra ustasının gözüne her baktığında utanıyor. ve herşeye göz yumuyor. şövanistik yanını asıp, elinde kalan kısmı ile yaşamaya çalışıyor.
Deniz Gezmişiz, Adnan Menderessiz ve töre cinayetine uğramız onca genc kızımız olmadan, son olarakta izmirde öldürülen, daha doğrusu intihar ettirilen Yelizsiz yaşamaya çalıştığımız gibi, yaşamaya çalışıyoruz.