Umudum... geleceğim yani, varlığım, ilacım, ihtiyacım, yüreğimin emekçisi, kısaca, yüzüme şavkıyan sevincin ince parıltısı. Bugün var olan ve yarınlarda varlığıma can verip sulayacak olan, her şeyim, tüm servetim, hüznümün ve ömrümün en güzel yanı, doğaya renk veren iki gözümün şuası, acılarımı rutinliğinden çıkarıp sevda sığınaklarına iten duygum, biçimsiz yaşamlara biçim kazandıran biçimsiz olgum, elle tutup gözle göremediğim ellerim ve gözlerim benim, uçlarından kırpıp yıldız yaptığım sevinçlerimin kaynağı, doğan güneşi daha tan yerinde süsleyen, akşamları yine aynı güzellikte uğurlayan mimarım, martıların ağartısı, yakamozların çığlığı, yürek hoplatan sevincim, kirli yüzündeki gülümsemeyi bozmayan haylaz çocuğumun (yüreğimin) elindeki tek elma şekeri, nasır tutmuş yüreğimde yeşeren sevda filizi, portakal çiçeğim... umudum... anladım ki hayatımda ki her şey... güzel... iyi... mutlu...acılı...hüzünlü... her şey... umudunuzu yitirmeyin, başka yitirecek bir şeyiniz yok çünkü.