Koca bir yıl göz açıp kapayıncaya kadar geçti diyemeyeceğim. Ne hızlı ne de yavaştı buralarda zaman... Belki bir yıl daha büyüdüm, sen buralarda yokken. İnsanları daha bir tanımaya başladım. Yaşam senin öğütlerin ve güzel sözlerin kulağımda devam etti. Aslına bakarsan buralarda pek birşey değişmedi. Her gün uyuyup uyanıyoruz, yemek yiyoruz, çalışıyoruz, yine borçlarımız var, para kazanalım diyoruz, hatta eğleniyoruz, gülüyoruz.

Ama her geçen gün seni biraz daha fazla özlüyoruz. Keşke burada olsaydın dediğimiz anlar oluyor birçoğumuzun bunu sende duyuyorsun biliyorum. Ve benim keşkelerim her geçen gün çoğalıyor; farkında mısın?



“Yaşam Mucizedir” çıktı sonunda, keşke bu ilk ve son eserin olmasaydı diyorum bir yandan, bir yandan da insanların tepkileri mutlu ediyor beni, o kadar heyecanlı ki seni hiç tanımamış olan insanların yüzünde bile heyecanı görebilmek biliyorum sende görüyorsun...

Ve senin hep istediğin gibi birilerine, ihtiyacı olan kimsesiz çocuklara yardım edecek belki de yazdığın bu güzel satırlar... Yıllar yılı içimizi ısıtan güzel yüzün şimdi de hiç tanımadığımız o çocuklara mutluluk katacak... Aramızda değilsin ama senin varlığın hala birilerini mutlu etmeye devam ediyor. Gülümsemen belleklerimizde, tatlı sesin kulaklarımızda, güzel ellerin avuçlarımızda kimi zaman. Hepimiz seni çok özlüyoruz ve özlemeye devam edeceğiz.



“Yaşam Mucizedir” evet ama senin gibi bir insanı tanıma şansını tanıyanlara...



Ömür İsfendiyaroğlu

www.nilufermagriso.com