Merhaba sevgili günlüğüm ✍🏻
Merhaba sevgili dostlarım, merhaba…

Zaman ayırıp yazılarımı okuduğunuz için her birinize ayrı ayrı teşekkürler ediyorum. İyi ki varsınız diyorum.

Ve sen; ya sen sevgili günlüğüm kalbimin ormanı, kalbimin denizi… Yüreğimin sesi; gökyüzüm, sağanak yağmurum… Şimşeğim, tsunamim sana ne kadar teşekkür etsem azdır ön bahçem, hayat yolculuğumun dikiz aynası iyi ki tutuşturdun elime kalemi çocukluğumda..

Sonsuz, zamanlı ve zamansız sevgim, sana duyduğum saygı sonsuz… Bir lütuftur sana her sabah uyanmak.
Seni yaşamak ölçüsüz mutluluk… Dayanağım, basamağım, merdivenim, kendi zirveme elimden tutarak taşıyanım, yük olmuyorum değil mi arada sırada?
Yok de lütfen…
Arada küssekte birbirimize, kol kırılır yen içinde kalır demişler, iyi etmişlerde; biz her şeyi yazıyoruz daha güzel ve daha samimi değil mi? Böylesi bence daha iyi.

Gezmecelerden geldim sevgili günlüğüm…
Sende ne var; ne yok?
Ah bir dilin olsaydı konuşsaydın benimle ne güzel olurdu.
Uzun sürermiydi dostluk ilişkimiz bilmiyorum.
Hep ben anlatıyorum sen dinliyorsun dinleyicim okuyucum, sevgili günlüğüm✍🏻
Sana olan sevgim öylesine büyük ki tsunamim,
savur beni; bana… Hiç şikayet etmem inan. Niye böyle böyle ettin demem. Dersem eğer çal suratıma al işte şurada burada demiştin de, ne de olsa söz uçar yazı kalırmış.
Yazılarımın tümü kalıcı ölümlü Hülya’dan ölümsüz günlükler…

Neredeydim biliyor musun sevgili günlüğüm?
Bundan daha önce çay demliyorum hatırlat lütfen emi!
Unutursam seslen mazAllah kaynayan su ocağa fokurdarsa gaz söner, aman amann amannn mazAllah.

Diğer bölümde yazalım bakalım neredeymişim ben.
Efendim?
Kalbinde mi?
Allah iyiliğini versin biricik günlüğüm✍🏻
Sen de kalemi elime verdiğin günden bu güne benim kalbimdesin.