SEN YAZMA OSMAN
Sen makale neyim yazıyormuşsun. İnternete paylaşıyormuşsun. Yapma böyle şeyler, dedi. Bu yaştan sonra kendini küçük düşüyorsun. İnternet, minternet boş işler bunlar. Ergen oğlanlar gibi ne işin var bilgisayarda, internette. Benden duymuş olma ama yazdıklarını okuyup senle eğleniyorlar. Benim de gücüme gidiyor. Yapma böyle… Torun torba sahibi olacak yaştasın. Kendini millete eğlence etme. Sana yorum yazıp gaz verenleri ciddiye mi alıyorsun? Yok, kitap çıkarmalıymışsın. Zamanı çoktan gelmiş de geçmiş falan. Ciddiyim bak. Senle alay ediyorlar. Geçenlerde kahvede oturuyoruz. Şinasi telefonunu açıp bana senin yazılarını gösterdi. Bazılarından birkaç paragraf okudum. Hiçbir şeye benzemiyordu. Sen yazmayı tamamen bırak bence. Kendini sosyal medyada şempanze etme. Konuşurken iyi kötü idare edersin ama yazdıkların beş para etmez. İlk önce tek bir yazını bile sonuna kadar okuyamadım. Sonunu getirmeye sabrım yetmedi. Ikına sıkına bir hal oldum ama devam ettim. Hepsini okudum demeyeceğim ama yirmiden fazlasını okudum. Sırf senin için, benim kırk yıllık arkadaşım, dostum olduğun için okudum..
Yazdığın makaleler, güncel konuları ele alan denemeler falan bir nebze çekilir belki. Aşk hikâyesi yazmak nedir kardeşim? Üstelik hepsi eski, hepsi ağlak, hepsi melodram. Dön de bir kendine bak: Bir de yazdığın aşk hikâyelerine. Sana hiç yakışıyor mu? Canım kardeşim. Dost acı söylermiş. Acı falan söylemiyorum. Bence dost gerçeği söyler. Seni başkalarının eğlencesi olmaktan korumak benim görevim. Çıkıp gerçekleri söylemeyeceksem ben nasıl senin dostun olabilirim ki zaten. Seni çocukluğundan beri tanırım. Anlattığın aşk hikâyelerinin hepsi kurgu, hepsi uydurma. Ben senin hiç aşık olduğunu görmedim. Bir kez olsun ağzından karı kız lafı bile çıkmadı. Yazdıklarınla insanların içini karartmaya ne hakkın var. Âşıkların bir teki bile kavuşamaz mı yani? Bir kere de mutlu son olmaz mı? Nasıl bir dünyada, hangi hayal âleminde yaşıyorsun sen? Sevip te evlenen onlarca insan tanıyorum ben. Zorda kalanlar hatta kaçıp da evlendiler. Şimdi torunları var. Örneğin yazdıklarını Sakine Yengem görse ne halt edeceksin. Anlattığın kızlar kim Osman? Sen beni sevmiyor musun yoksa? Başka kadınlara mı aşık oldun Osman, deyiverse ne hat edeceksin? Yazıların altına yazdığın o küçük cümle seni kurtarır mı sanıyorsun? “Kişiler, olaylar, yer ve zaman gerçek olmayıp kurgudan ibarettir.” Neden böyle şeyler kurguluyorsun Osman, demez mi? Ben sana yetmiyor muyum? Evimiz, ekmeğimiz, çocuklarımız var. Bunlar da mı yetmiyor? Kudurdun mu bu yaştan sonra sen Osman, derse…
     Senin için siyasi şeyler de yazıyor da dediler. Yapma, etme gözünü seveyim. Ekmeğinden olursun. Eskiden böyle şeyler hoş görülüyordu. Ama artık devran değişti. Bir dilekçeyle kendini kapı önünde buluverirsin. İnsanlar öz be öz babasını şikâyet ediyor. Sana mı acıyacak. Geçenlerde kadının biri otuz yıllık kocasını şikâyet etmiş. Cumhurbaşkanımıza hakaret ediyor, demiş. Polis evini basıp almış karga tulumba karakola götürmüş. Senin ağzında dişin kalmamış, kulağın duymuyor, gözün görmüyormuş. Azıcık aklını başına devşir. Zararın neresinden dönsen kardır.
Senden yazar olmaz arkadaşım. Marangoz olur, duvarcı olur, bağcı olur, pazarcı olur ama yazar olmaz. Senden aşık da olmaz arkadaşım. Yaşını bir kalem geçtim diyelim, genç olsan bile olmaz. Aşk yalan sever, iyice köpürtülmüş güzel sözleri sever. Sen tutuksun, siliksin, iddialı değilsin. Şimdi buna özgüveni yüksek diyorlar. Yüzsüz, şımarık değilsin. Bazıları gitar çalar. Bazıları gitarı konuşturur. Bazıları ikisini birden yapmasının yanında beste yapıp üstüne söz yazar. Sen saydıklarımın içindeki birinci kişisin. Boşuna kasma kendini.
Hobi ne demek? Bizim zamanımız da hobi mi vardı? Bırak bu yeni moda özentileri. İnsan olanın boş zamanı falan olmaz. Çalışırsın, yorulursun, uyur dinlenirsin. Kalkıp yeniden işine gidersin. Benim zamanım ve gücüm var diyorsan git başka bir işte daha çalış. Kıyıda kenarda birkaç kuruş birikmişin olsun. Başın sıkışınca borç bulacağım diye darlanmazsın. Aylak adamın şeytan dürtermiş. Bilgisayar başında saatlerce oturacağına sen de bizim gibi kahveye çık. İki insan yüzü gör, iki çift laf et. Oyun oynamayı sevmiyorsan sevme. Yancı olursun ne var? İnat ettin, lafıma kulak asmadın diyelim. Eyvallah. Yazınca ne olacak. Bir yaralı parmağa çiş olacak mı? Boş ver bu antin kuntin işleri.
Söylemeyeyim diyorum ama içimde kalsa dert olacak. Yazdığın her şeyin altına yorum yazan bir kadın var. Gâvurca bir isim takmış kendine. Nasıl okunur bilmem ama Snow Hound gibi yazılıyor. Bu kadının kocası yok mu arkadaşım? “Yazdıklarını bir solukta okudum. Adeta su gibi içtim. Hiç bitmesin istedim. Beni benden aldın. Sen nasıl harika bin insansın?, diye yazıp durmuş. Bu kadın sana asılıyor. Daha ne desin. Gel de sevişelim diyecek değil ya. Uzak dur ondan. Başını belaya sokar, anlayamazsın. Bu yaştan sonra uçmaya kalkarsak burnu üstü moka çakılırız ancak. Kanatlarımızı yolup münasip bir yerimize sokuverirler. Bizim oynaşacak zamanlarımız çoktan geçti. Son kez söylüyorum. Önce internetini kapattır. Bilgisayarını birine ver, gitsin. Bildiğimiz yoldan şaşmadan yürümeye devam edelim. Okumana itirazım yok ama yazma işine hiç girme. Kak kıçını da otur oturduğun yerde.
Seyfullah
İzmir –Nisan 2019