- YERALTI EDEBIYATI -
Hayatın kötü yönlerini, insanların kötü duygularını, mutsuz yaşamların oluşturduğu hikaye, şiir ve romanlar.
|
|
Senden Sonra
(PELİN KARCI) |
İtiraflar |
| |
“Gitme” demedim sana... Hakkım yoktu bunu istemeye... Daldan düşen yaprak oldum, dağ başındaki kar oldum, yaralı bir kuş oldum, yol kenarındaki taş oldum... Sustum... “Gitme demedim, diyemedim... Sustum, kimseye bahsetmedim sende |
|
Tecavüz
(Aylin Çiftçi) |
Düşler |
| |
Çıldırtılmış hayallerle, gökyüzüne bakıyorum; cam parçaları yağmaya başlıyor üzerime. Sahipsiz seslere inat, sessizce yaralanıyorum. Gözlerimi kapatıyorum. Kapalı gözlerimde, bir anda yüzümün sahibi, o masum ifade beliriyor... |
|
Babam...
(EBRU AKGÜN) |
Yaşam |
| |
Taşkafam bir şeyleri anlamaya görsün, paralardım ortalığı, tüm defteri kitabı yırtar alamazdım hırsımı. “Ben aptal mıyım, niye anlamıyorum?” diye ter ter tepinirdim. Bir tek sen bilirdin beni sakinleştirmenin yolunu... |
|
Kabullenmek Sanatı
(Serda Kranda Kapucuoğlu) |
Yaşam |
| |
Başımıza gelen en kötü şeyin, aslında olabilecek en iyi şey olduğunu düşündünüz mü?
Bir acıyı kabullenmek, hayatın kendini kabullenmemiz değil midir?
Reddettikçe acıtır canımızı gerçek..
Bir tek yol var.. Kabullenmek.. Boyun eğmeden... |
|
İçime Dönecek Yüzüm Yok...
(ebru) |
Yüzleşme |
| |
Azgın dalgalar vuruyor gönlüme... köpük köpük... bembeyaz... Sütliman olmayı bekliyorum sadece... Kafamı kaldırıp baktığımda aynaya; yeniden gülmeyi bekliyorum. Bekliyorum...
|
|
açılmamış mektuplarım-5
(ebru) |
İtiraflar |
| |
Bir bütün oluşturmak için geceler boyu yap-boz yapan çocuklar gibi yitik bir parçanı aranıp duruyorum. Ya gözlerini kaybediyorum, ya da gözlerinin içindeki beni... |
|
açılmamış mektuplarım-2
(ebru) |
İtiraflar |
| |
Tarifsizlik yine alıp alıp vuruyor beni... Korkuyorum... Bunca güzel şeyi benden almalarından korkuyorum. Biri sifonu çekecek ve her şey bir lağım pisliğine karışacak diye ellerim ayaklarım kilitleniyor. Yaşadığım pembeliğin tozu gözüme kaçıyor... |
|
açılmamış mektuplarım-1
(ebru) |
İtiraflar |
| |
Bir masal böyle yazılır işte hayat... Sen bulanıklaştırsan da, göğü, denizi, içimdeki tanrı hepsini siler atar... Anlar anlamlanır... Dokunuşlar hayat verir...
|
|
|
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Eser sahipleri, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları
yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin
izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin
izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin —kısa alıntı ve tanıtımlar
dışında— herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.
|
|