İzEdebiyat - ezgi UMUT - Ayna Ayna Anladım ki Herkes Yalancı Bu Dünyada

AYNA AYNA ANLADIM Kİ HERKES YALANCI BU DÜNYADA

            Gözlerin kalbinin aynasıydı, öyle sanırdım… Ve kendimi görürdüm orada, bakışlarınla her buluştuğumda. Kendimi gizlemeden, olduğum gibi, neysem o olurdum karşında; saklayamazdım kendimi yüreğinin aynasında kendimi görürdüm, en sevimsiz yanlarım bile yansırdı ama beni yansırtdı gözlerin, ben öyle sanırdım, kendimi senin bana yansıttığın gibi görürdüm…. Gözlerin içinde kayboldukça aynanın ortasında daha önce hiç yaşamadığım o bahar sabahlarının tazeliğini bulurdum içimde, yaşama sevinciyle tıka-basa, canlanırdım; kıpır kıpır olurdu duygularım, yüreğimin dalları tomucuklanırdı patlamaya hazır; gülümserdim hayata, aşka, dostluğa, güneş gibi, koskocaman, sarı-sıcak bir gülümseme olurdu dudaklarıma yayılan……

Dedim ya, gözlerin kalbinin aynasıydı….. Sıcaklığını yansıtırdı ayaz kış hüzünlerimi kovalayan; hassaslığını, kelebeklerin kanatları narinliğinde ya da eşsiz düşünüşlerinin bir sırça fanus inceliğinde… Gözlerinin yansıttığı ışık aydınlatırdı sabahı hiç olmayacak sandığım karanlık gecelerimi, sabahlarıma gözlerin doğardı….. El değmemiş kırlar yayılırdı bakışlarında hayata, hayatıma; keşifedilmemiş yerler, tadılmamış duygular, yaşanmamış zamanlar….. Gözlerin bilinmezi bilinir, görülmezi görünür yapardı….. Gözlerin yansıtırdı yüreğini, öyle sanırdım; sözlerin desteklerdi gözlerini inanırdım… Gözlerin……. İnanmaktan korkmadığım tek gerçeğimdi…..

Gözlerin kalbinin aynasıydı, ya da ben öyle sanırdım… Bir gün bakışlarının yere eğilmesine tanık olduğumda kırıldı inançlarım… Kırılan her bir parçada sanki bir yanım terk etti beni ve aynanın arkasındaki sana hiç benzemeyen gerçekle karattı yüreğimi.. Gözlerin kalbinin aynasıydı. Buna yürekten inanırdım…. Oysa gözlerin gerçek varlığının yalancısıymış, yazık ki farkına vardım… Bir şeyi daha anladım; “ Ayna seni sana iki şekilde gösterir: Ya görmek istediğindir aynadaki yansıman; ya da bizzat kendindir, gerçekliğini yalanlamayan….”

            Gözlerin yüreğinin aynasıydı; görmek istediklerimdi sunduğun güzellikler, görmemi istediğindi, ben o aynada yalanlarını gördüm; oysa ayna gerçeklerin elbet bir gün yansımasıydı, bunu anladığımda sen kendi yalanlarının yansımasında öldün….

            Şimdi tam karşısındasın aynanın… Yanlız sen varsın ve aynadaki varlığın.. Kimseye değil, yanlızca kendine dürüst ol; o zaman ayna sana görmek istediklerini değil, gerçekte ne olduğunu gösterecektir! Ve şunu unutma : En pembe yalanlar bile en can acıtı gerçekler kadar etkili ve değerli olamaz!!