Uyduruk bir oyuncak gibi
Evirdi çevirdi elinde beni
Biraz ısırdı soluk mor kıçımdan
Uzun kulaklarımdan tutup çekiştirdi

Çocukluğuna iniyorum

Ama orada pek ortak anımız yok

Ben bir oyuncağım sen bir insan’

Ananın memesinden yeni kesilmiş
Yerde halıyı kraliyet makamı bellemiş
Sıradan bir köleniz hizmetinize amade

Sen bir kralsın ben bahtsız bir uşak

Sen Allahsın ben kader kurbanı arabesk kul

Sen her şeysin ben içinde boşluk

Sen atom bombasısın ben Hiroşima ve nagazaki

Sen amerikasın ben ırak

Sen padişahsın ben dili sivri şair

Sen ki gepetto ustasın ben pinokyo

Rolleri belirlemişler biz çocukken
Oyunlar büyüdükçe biz
Senin parmakların arasında kalmış
Güçsüz belirliyor güçlü olanı
Kirli belirler berraklığını temizin

Yuvarlak hesap söyle bana
Ne kadar yaşatacaksın
Oyunun eğlencesi kaçmayacak
Yuvarlak hesaplarla
Sınırlarımızı halıdan dışarıya
Çıkaracak mısın masum çocuk’