Bütün gramofonları kapatın bu gece. Tüm notalar suskunluğuma tempo tutsun. Yüreğimin ince tülleri, o zalimin içimi yakan ateşiyle son kez tutuşsun. İçimde ondan geri hiçbir şey kalmasın. Kan kustuğum anlarımın örtüleri gözyaşlarımla yıkansın. Bir daha da kalbimin kapısını çalmasın. O zalimi bir daha bana hiçbir şey hatırlatmasın. Ne yeşil başlı ördek gibi bir türküde söz ne de bir sazda nota olayım. Hiçbir şarkı masum değildir; genelde zalimleri hatırlatırlar. Neden o zalim için parmaklarımı acıtayım? Elleri başka elleri tutmuş o zalim için, kemanın tellerine neden dokunayım ve bir şarkıdan sonra onun için neden ağlayayım? Susun bütün şarkılar! Şaha kaldısanız da duygularımı, artık dizlerim ona küs. Susun bütün notalar! Tüm şarkılar yalancısınız. Bana o zalimin güzelliklerinden dem vurmayın. Bari bana keman eşliğinde o zalimden bahsetmeyin. Susun, susun, susun! Artık beni ağlatmayın. Beni ağlatanlar, gözyaşlarıma dokunmayın. Ey şarkılar, beni anlayın! Çektiğim acıları yeniden bana yaşatmayın. Bütün kadehlerim dibi gösterirken, ne olur bana kanımı tattırmayın. Kanayan bileklerimden, boş kadehlerimi doldurmayın. Ey şarkılar, ölümümü notalarla yazmayın. Duran kalbime, temponuzla hayat katmayın. Bana o zalimi hatırlatmayın. İlahi adalet gibi önce beni ömür boyu dünyaya mahkum edip sonra ölüm cezasına çarptırmayın. Ey şarkılar bana bir zalimi reva görmeyin. Merhamet, merhamet, merhamet dolsun rüyalarıma. Sabah gülümseyerek uyanayım. Ey şarkılar yüreğimi önce acıtıp ardından kanatmayın. Bana gül gibi görünüp diken gibi batanları sevgili diye gösterip gözlerimi boyamayın. Ey şarklar güzel bir kadının dudaklarına sığınıp bana yalvarmayın. Gözlerimi bir vazoya çevirerek, bakışlarıma yalancı güller koymayın. Ben rüyalarımda bile yalnız onu severken, gecelerime artık ninni gibi dolmayın. Annesinden dayak yediği halde yine "Anne" diye ağlayan bir çocuktur aşk ... Ey şarkılar beni cami önüne bırakmayın. Ne olur, ne olur bana öksüzlüğümü hatırlatmayın.