Yine sana sesleniyorum yar! İznin olursa yüreğine ihtiyacım var. Bırak gözlerin gözlerimde kalsın; Yüreğimin yüreğine söyleyecekleri var. Sana seni anlatacağım için midir bilmem; ama ilk defa cümlelerimde bir telaş var. Nefes nefese hecelerim... Sevdan uğruna bir araya gelmek için savaşıyor harflerim. Belki de bundan sonra hep kifayetsiz kalacak şiirlerim; seni hak ettiğin gibi anlatamayacakları için. Biliyorum boynu bükük olacak bundan sonra cümlelerim. İznin olursa yüreğine ihtiyacım var. Cevap verebilir misin, en güzel sevgi kimdedir diye sorsalar? Aşkımız diyebilir misin? En çok kimi seviyorsun deseler, ismimi verebilir misin? Neden ağlıyorsun deseler, sevdigim var diyebilir misin? Beni unutmanı isteseler; hayır diye haykıra bilir misin? Ayrılık ne deseler; ölümdür diyebilir misin? Aşkımızın parolasını sorsalar; ölüm var, ayrılık yok diyebilir misin? Seninle olan her şeyi kıskanıyorum. Gezdiğin sokağı, dokunduğun eşyayı, okurken gözlerine o denli yakın olan gazeteni, yanımda daha güzelleşen gülümsemeni, benden seni çaldıkları için arkadaşlarını, ellerine dokunduğu için yazı yazdığın kalemi... Daha neler sayabilirim sevdiceğim. Yakınında sen olduğun her şey benim uzağım... Sen adını ne koyarsan koy cancağızım... Seni seviyorum... Hep mutlu ol, o gülümsemenden beni mahrum etme ne olur. Yüreğimi korkak büyütmedim. Kaybettiklerim; dağıttığım servetimdir; ama seni kaybetmek istemiyorum. Pek çok hata yaptım şimdiye kadar, inkar etmiyorum. Ders aldıklarım oldu, almaya vakit bulamadıklarım... İyi ki yapmışım dediğim şeyler var, keşkelerim de. Hafızamdan silmek istediğim görüntüler var, silemediğim! Sözler var duymamış olmayı dilediğim; ama duyduğum... Kimilerinin gözüne sokmak istediğim gerçekler var, bende saklıkalmasını doğru bulduğum ve hepsinin Bir yeri, zamanı var içimde tuttuğum. En önemlisi bazen uzaklaşmak gerekir; yakınlaşmak için. “Bazen hatırlamak gerekir; hatırlanmak İçin. “Bazen ağlamak gerekir, açılmak için. “Bazen anmak gerekir; anılmak için. “Bazen de susmak gerekir; duymak için. Bekliyorum beni duymanı... İçimdeki feryadı ve suçsuzlugumu ne zaman anlayacaksın diye bekliyorum. Dudaklarımdan rahatça döküldüğü gibi değil; bugün ilk defa yorulduğumu hissettim ben aşk şarkıları söylerken. Hiçbir şey yapmadan düşündüm her şeyi. Meğer ne çok ilklerim varmış senli. Ne çok sonlarım.. Ne çok keşkelerim ve ne çok sarmaya elimin varmayacağı yaralarım varmış. Ne çok çığlık çığlıklarım varmış insanı zıvanadan çıkartabilecek dev gibi suskunluğumun arkasında. Anlatamadım suskunlugumsun, ne olur konuştur beni. Konuşmak istiyorum seninle. Suskunluğumu sil dudaklarımdan. Aşk şarkıları yazdırmanı istiyorum dudaklarıma senli. Yine sana sesleniyorum yar! İznin olursa yüreğine ihtiyacım var.