Sırlar -8

Hiçbir din kitabı çıktığı çağın bilgilerinden daha farklı bilgilerle çıkmamıştır büyük insanlığın karşısına. Dinsel kitapların söylemleri incelendiğinde mutlaka anlatılan hikayelerin o çağın insanları tarafından biliniyor olduğu görülür. Kuran’da anlatılan bir çok olayın bir versiyonuna İncil’de, İncil’de anlatılan bir çok olayın versiyonuna da Tevrat’ta ve her üçünde anlatılan bir çok olaya yunan mitolojisinde ve taş tabletlerde bulunduğu görürül. Nuh’un hikayesi diyelim yada aynı hikaye ama baş rol Nuh olmasın antik çağlardan beri anlatılır. Nuh Tufanı diye bildiğimiz “tüm dünyanın sularla kaplanması olayı” tamamen yanlıştır. Dünyadaki tüm canlılar anlatılan gemiden kurtulan çiftlerden türememiştir. İnsanoğlunun ikinci babası Nuh değildir. Çünkü:
1-     Dünyadaki tüm buzullar erise, tüm bulutlar su olup yağsa tüm dünyayı kaplayacak kadar su yoktur.
2-     Everest tepesi 8.880 mtr. dir . Dünyadaki tüm buzullar erise, tüm bulutlar su olup yağsa sular 100mtr bile yükselmez.
3-     Tüm dünya sular altında kalsa bile okyanus kuşları hiç karaya ihtiyaç duymadan yaşarlar, su altında ki tüm canlılar sağ kalır, buzulların üzerinde yaşayan kutup hayvanları sağ kalır çünkü buzullar suların yükselmesi ile birlikte yükselirler ve hiçbir zaman suyun altında kalmazlar.
4-     Eğer sular birkaç yüz metre bile yükselse idi Mısır’daki Krallar Vadisi su altında kalsa idi o bölgeden çıkan yüzlerce mumyanın içlerine su alması bozulmuş olması gerekirdi. Mısır hiçbir zaman suyun altında kalmadı.
5-     Tufanlar ancak yöresel sel baskınları olabilir. Ama eski çağların insanlar için tüm dünya görebildikleri kadar yer idi, Amerika kıtasını, Avustralya’yı bilmezler idi. Büyük bir sel onlar için tüm dünyanın sular altında kalması demekti.
6-     De niye şimdiki insanlar ellerinde bunca bilgi var iken hala her duyduklarına inanırlar. Bunun cevabı sırlardan birinin kendisidir.

Başka bir örnek:

Milattan 300 sene önce Aristotales gökyüzünde 5 adet gezegeni fark etmiş ve bunların yıldızlardan farklı olduğunu bulmuştu. Aristotales “ Geceleri gökyüzüne bakınca yıldızlar, gezegenler ve ay dünyanın bir tarafından doğar öbür tarafından batıyor. Gündüz güneş de aynı şekilde. Yani sanki dünya merkezde duruyor da diğer her şey bizim etrafımızda dönüyor gibi.” Diye düşünür. Sonra kendine şu soruyu sorar: “ Peki ben bir taşı havaya atınca taş yere düşüyor da niye bunlar gökyüzünden yere düşmüyor? ( Bu arada yerçekimini bulan kişi Newton değildir. Newton yerçekimi kanunlarını ve matematiksel formüllerini bulmuştur. Yoksa insanlar bir taşı havaya atınca yere düşeceğini, yerin onları çektiğini tabi ki biliyorlardı. Bunu hiç öğretmeseniz de bi çocuk bile bilir.) Sonra Aristotales kendi sorusunu kendi yanıtlar: “ Buldum! Gökyüzü soğan katmanları gibi olmalı. Aynı hava gibi görülmeyen ama bir biri üzerine geçmiş şeffaf maddelerden oluşmuş olmalı ve 1-güneş, 2- ay, 3,4,5,6,7 sırasıyla gezegenler bu katların üzerine oturmuş olmalılar.” Böylece Aristotales göğün katlarını icat etmiş olur. Bir kat güneş için, bir kat ay için, beş kat bulduğu gezegenler için toplam yedi kat der. Yıldızlar ise daha küçük oldukları için uçuyor olmalıdırlar ve onları bu yedi katın üzerinde kabul eder. Arşı da yıldızların ardında.
Sonra ne olur. Bizim çağımızın bilimine denk gelen bu bilgi yayılır. Gökyüzünden niye gezegenlerin, ayın, güneşin düşmediği artık mantıklı bir şekilde açıklanmıştır ve herkes buna inanır.
Ve zamanın din kitapları da bu doğru sanılan bilgiye içlerinde yer vermekten çekinmezler.
Bu gün yeni bir din çıkacak olsa oda büyük bir ihtimal büyük patlamadan bahseder. Ama 3000 yıl sonra büyük patlama teorisi bilimsel olarak çökse işte aynı şimdiki durum oluşur.
Hiç bir din zamanında bilinen bilgiden fazlasını söylemez. Din kitaplarındaki bilgiler orijinal, o güne kadar hiçbir insanın bilmediği bilgilerle donatılmamıştır. Yalnız buna karşı kendilerini koruma refleksi geliştirmişlerdir.
Dinlerin korunma refleksi “ evet işte tam da bunlar bu kitapta yazıyor aslında. Şimdi her şeyi daha iyi anlıyorum” refleksidir. Refleksin diğer adı işine geldiği gibi yorumla refleksidir.
Bugün bilim spor yayarlı diye “işte namaz’da spordur” Namaz spor olsun diye gönderilmiştir” derler. Peki bir gün bilim sporun aslında çok ta fazla yaralı olmadığını söylerse ne yapacaklar. Çok yaşlı, hastalar için spor çok yararlı sayılmaz. O zaman ne derler “zaten namazın oturarak yapılabilen bir şekli daha vardır”derler ve bu bahaneler hiç bitmez. İyide o zaman spora ne oldu?
Adamlar büyük patlama diyor, tamam bu da var diyorlar.
Adamlar kuantum fiziği diyor, tamam bu da var diyorlar.
Gerçekte kuantum fiziğinin yer çekimi açıklaması ile Einstein’ın yer çekimi açıklaması birbirine uyuşmuyor ama tek tek anlattığında hemen evet, evet bu da var, bu da var diyorlar.
Yobazın bilimin her dediğini tam anlamadığında kitabın bunlardan bahsettiğini zorlamak ve anlamaya başladıkça da karşı çıkmak gibi bir açmazı var.

AMA YAKINDA ÖĞRENECEKLER. BİLİMLE DİNİN AYNI KULVARDA KOŞMADIĞINI ÖĞRENMEK ZORUNDA KALACAKLAR. MECBUREN KİMSE KİMSENİN İŞİNE KARIŞAMAYACAK.

İnsanlar Bilinç Kuşağına girince…
Bilmediğimiz her şer sırdır bize…

Not: Her sırrı-akıl sahibi kişinin bundan sonraki görevidir sırlarımızı beyinlerimizin, psikolojilerimizin sığ kalmış köşelerinden bulup çıkartmak. Görevi alanlar sırları bulup çıkartmakla sorumlu kılınmışlardır. Kim tarafından mı?
Büyük insanlık tarafından.

Bilinç Kuşağı Dersleri –4‘ün sonu