Bir Gün Hayatı Seninle Yeniden Öğreneceğim

Bir görebilsem gözlerini değişecek mevsimler,susuz yeşerecek dallarda meyve olmayı bekleyen tohumlar,son cemre buluşacak sevdiğiyle,hayat şimdiki gibi ekşi gelmeyecek asmayacağım suratımı yıkılan birini her gördüğümde,bir tek boğazımdan gelen kanla anmayacağım kırmızı rengi,yaralanmayacak hiçbir kuş bakışlarımla,silgi kullanmayacağım yazı yazarken ne de üç paket sigara isteyeceğim her akşam karşıdaki kuruyemişçiden.Bir hissedebilsem yakınımda olduğunu özür dileyip geri gelecek kaybolan hislerim,ayaklarımın ne işe yaradığını öğrenip yolda yürürken karşılaştığım dostlarıma hiç gülmediğim kadar içten güleceğim,köşede zincire vurulmuş köpeğin başını okşayarak gireceğim eve,anahtarı tutarken titremeyecek ellerim her seferinde zindana giriyormuşum gibi bir hava solumayacağım nefesimde,karanlıkta korkmadan yürüyebileceğim ve karanlık set çekemeyecek üstüme.Bir duyabilsem sesini;yüzyüze değil,telefonla değil tenimi ürperten o rüzgarın değmesiyle.İşte o an duymaya başlayacak kulaklarım akvaryumdaki balığın söyledikleriyle çatıda dolaşan kedinin yüzüme bakarken ne anlatmak istediğini.Sen bir gelsen hayat bile yitirecek güzelliğini,odama uğramayan güneş beklemeyecek sabahı gecenin bir yarısı dikilecek penceremin önüne,hesap vermek zorunda kalmayacak kırılan düşler beynime,tüm hüzünlü şarkılar yitirecek anlamını ve anlamlar tek tek çürüyecek her bir kelimende.Bir bedene saklanan soyutluğum somutlaşıp can verecek gölgeme.
Biliyorum güneş batıdan battığında,gündüz yıldızlara baktığımda,bir bebek doğar doğmaz ''anne'' , ''baba'' dediğinde ve sen sonu olmayan birşey bulduğunda geleceksin bense hayatı seninle yeniden öğreneceğim...