İçinde elleri kelepçeli tutuklularla gemiler kalkardı Ankara'dan ve her gemide mahşeri bir kalabalık...İskelede sayısız el sallayanlar;kırılgan gözlerle dalgın dalgın bakmışlıkları giden gemilere.O gidişleri kaldıramayıp gecenin matemine kadar o iskelede çöküp kalanlar;her dönen gemide heyecanla ayağa kalkışları,her gemide daha da kahrolmuşlukları.Ankara'dan gemiler kalkardı uzak karanlıklara,bir haber bile gelmezdi elleri kelepçeliyken bilekleri öpüşenlerden.Oysa nice geceler karşı dağlardaki özgürlüğe bakardık cam kenarından,benim ellerim senin omuzlarında seninse gözlerinde puslu bir bahar,o yüksek tepelerdeki gibi el değmemiş hayaller ama yüreğimdeki gizli katildi o hain yalnızlığım,kendisini benden koparmaya,ayırmaya çalışanı karanlıklara taşıyan ve yalnızlığım apansız vurdu seni içimde,seni daha çok sevmek daha fazla büyütmek istediğim o gecede.Gözyaşların teker teker parmaklarıma düşerken çektiğin acının büyüklüğünü unutup göğüs kafesime sımsıkı sarılırken o kurşun senden sekip yüreğime değdi ve o geceden beri duruyor göğsümde.Sancınsa hala hasretini taşıyan bedenimde ama bil ki ellerimin arasında o boş kovan ve yalnızlığım apansız vurdu seni içimde.Dudaklarım itiraf etmese kimse inanmazdı ayrıldığımıza ve artık iki dudağımın arasındaki hücrede ağırlaştırılmış müebbetteydi bir zamanlar seni mevsimlere paylaştıran kelimelerim.Yalnızlığımsa Ankara'dan kalkan o gemide;elleri kelepçeli,bir el sallamam için gözlerime bakmakta.İşte kalkıyor şimdi o gemi Ankara'dan karanlıklara,kandan yollar açılmışken gözbebeklerime seni vuran yalnızlığımı hiç acımadan ihbar etmişim ve son kez görüyorum bu iskelede.O da karıştı artık karanlıklara;herkes dalgın dalgın el sallamakta.Etrafımda o gidişleri kaldıramayıp gecenin matemine kadar iskelede çöküp kalanlar var,bense senden geriye kalanı yolculadım acımadan,bir el sallamadan...Herkes beklediği yere dönüş yapan tüm gemilere hüzünle ağlardı,ben ağlamazdım ve o herkes ne kadar sabırlı bir insan der gibi gözlerime bakardı ama bilmezlerdi;onların gözyaşları tuzlu denize karışırken ben bir ağlasam o deniz rengini kaybeder maviliğine kırmızı bulaşırdı ve bu yüzden benim için gemiler yalnızca Ankara'dan kalkardı...