Ne tuhaf…
Oysa seni isterken, sensizliğe kaçırılmak…
Elime tutuşturulmuş resmi evraklar
Ve yanıma oturtulmuş şahitlerle
Sana buradan bakmak;
Yanarken, ırmaklara bakmak gibi…

Hiç geçmeyecek tenimin yanıkları,
Doyamadığımız gecelerin ücrasından,
Sabahlarından sökerek günbatımına,
Sonra akşamına,
Sonra kollarıma
Ve kollarına
Sere serpe uzanıp yığılır gibi,
Göğüslerinde soluk almak…

Arzularken, şimdi seni böylesine
İçimde yaşatmak mı kaldı geriye,

Söyle?
Hangi baharın kadınısın sen
Yeşilleri işlenmiş yüreğime
Ve saçların,
Esmerliğime inat,
Kahpeliğe tezat
Deli bir isyan gibi!
Dikilmiş karşımda!