Hiç popüler değilim, yazmasam mı acaba
Kimseler okumuyor, kendimi mi tıklasam
Düşünce imbiğinde, boşuna mı bu çaba
Çıkmasam mı sahneye, kedimi mi saklasam?

Yorumlar okuyorum, allı pullu övgüler
Yağlı kandil isinde, saçma sapan örgüler
İşten anlayan görse, tersiyle bile, güler
Sorgulayıp sanatı, zemini mi yoklasam?

“Tebrikler” mi demeli, her yazılan esere
Yonga mı olmalıyım, nalıncıda kesere
Gerçi, selam babında, bende yazdım kaç kere
Acep çare olur mu, talaşları koklasam?

Edebiyat kuşları, okuyun dizeleri
Okumadan atmasyon, patlatır gözeleri
Boşuna mı harcadık, o uzun geceleri
Aklımı mı oynatsam, nakarat mı toplasam?

Şiirime ,bir sersem, kuş tüyünden yatağı
Dilime tüy eylesem, o biçimi, kaltağı
Ben de meşhur olurum, vursam belden aşağı
Çizgimden utanmadan, olur mu ki hoplasam?

Dostlar alınmasınlar, kendime söylüyorum
Gerçek eleştiriyi,yorumda görmüyorum
Yorum yapsınlar diye, hal, hatır sormuyorum
Huyum değişsin diye, kendimi mi coplasam?

Gerçek şair olanlar, değiştirsin plağı
Adam, kalbur elinde, eliyormuş şu dağı
“Yorum yazılsın” diye, yakanlar bunca yağı
Cıvıtıyor hevesi, işte bu, derdim, tasam.

Bir de puan işi var, kimim ki not vereyim?
Sen puan ver, o versin, “haydi seni göreyim.”
Edebiyat bu mudur, kör gözünü seveyim
Tarifiniz bu ise, almıyor koca kafam.