Şu sonlu dünyada sonsuz ruh taşıyan bir garibim,
Garibim Senden uzakta Ey Yâr,
Ruh diyarından imtihan için gönderilmiş bir yolcuyum,
Cemalini özleyen yanık yürekli ve merhametinle alnından tuttuğun,
Canım elinde olan Mülk sahibi, yalnızım seni anmayınca...
Hani sevdiğinden ayrı düşer ya bir garip,
Alıştığı, bildiği, sevildiği diyardan uzakta,
İşte öyleyim dert sığınağım , dert sağanağından sana koşarım ruh özünden koptuğum...
Beni öz yurdumda yalnız koyma ne olur, savurma günah rüzgarıyla,
ben aciz, ben fakir, ben yalnız...
Sen yardım etmesen kimim var ki benim, sen bakmayınca kime naz edeyim?...
Ey Yâr, senden can bi yâr var mı bana?...
Olmaz, olmaz, olamaz, olmayacak...
Sana götüren aşka vesile olandan başka...