Çok eskilerde
Çok büyük bir ressam
Hiç bir şeyin olmadığı yerde yaşayan
Özel birisi
Özelliği de yaptığı resimleri
Hepsinin gerçekleşmesi.
Bir gün bu ressam
Tek başınalıktan bıkar,
Kainatın resmini yapmaya
Karar verir.
İşe önce evrenin resmini
Yapmayla başlar.
Kainatın resmini yapar
Ve kainat olur.
İlk başta resim çok büyük
Kocaman bir boşluktan
Oluşur.
Ardından içini doldurmak için
Atomları yapar.
Atomları bir araya getirip
Maddeleri oluşturur.
Maddeleri kullanarak
Galaksileri, yıldızları, güneşi
Ve gezegenleri yapar.
Bunların hepsi gerçeğin
Ta kendisi olur sonra.
Bu gezegenleden bir tanesine de
Dünya der. bir de
Yaptığı milyarlarca gezegenden
Dünya adını verdiği
Gezegeni içlerinden seçer.
Önce suları çizer bu gezegende,
Sonra toprağı, ateşi.
Bir de yaşamı çizer.
İlk bakışta yaşam yalnızca suda görülür.
Sonra sudan karalara sıçrar.
Balıklar, kuşlar
Hayvanlar bitkiler
Hepsi birden aynı tualdeler.
Fakat hala resimde bir
Eksiklik hisseder.
Sonunda insanı yapmaya
Karar verir.
Ve ressam insanı çizer.
İnsanlar gerçekten çok güzeldir.
Yalnız insan resminin
Çizimi aşamasında bir terslik
Olur ve insanı boyayacağı
Boyanın içine yanlışlıkla
Kıskançlık ta
Karışır bir miktar.
İnsan resimleri bir süre sonra
Yaşadıkları tualin ne kadar
Güzel boyandığını fark edince
Kıskançlıklarından
Onu yok etmeye başlarlar
Ağar ağar.
Kuşları , balıkları, hayvanları,
Ağaçları yok etmeye başlarlar.
Hatta kendilerini bile
Yok ederler.
Güzelim resim kanser olmuş
Gibi bir tarafından bozulmaya başlar.
Sonra ressam bu işe
Bir dur demenin vakti geldi
Diye düşünür.
İnsanları durdurmak içinde şöyle
Bir yöntem bulur.
İnsanlara bu tabloyu
Bozmayı durdururlarsa
Onlara çok güzel bir ödül vereceğini
Vaad eder.
Ve onlara bir ödül
Hazırlamaya karar verir.
Bu ödülün o kadar güzel
Olması gerekir ki
Bu sayede ödüle inananlar
Bozuşmayı durdursunlar.
Bunun için de çok özel
Bir model kullanması gerektiğini
Bilir ressam.
Ressam ödülü hazırlamak
İçin önce o güne kadar
Boyadığı milyarlarca canlının
İçinden arar tarar,
Sonunda en güzelini
En iyisini seçer.
Modelini belirler.
Ressam tablonun içinden
Seni sevgilim
çıkartıp alır,
Oturtur karşısında bir sandalyeye.
Ve sana bakarak
Cenneti boyar…