Şefaat kelimesinin anlamı bir şeye bir mislini daha ekleyerek çift kılmak, tek olan bir şeyi bir başka şeyle birleştirmektir.Bu kelime dinî bir terimdir.Dinî manası “kendisine şefaat götürülen makamdan birisinin yaptığı günah ve suçtan geçmesini istemek” veya “kendisine şefaat götürülen kimseden şefaat edilecek olan kimse hakkında bir şey istemek”tir.
Aslında şefaat bir istek ve duadır.Güç ve kudret şefaat edende değil,aksine şefaat arzusunun sunulduğu yüce Allah’tadır.Bilindiği gibi dünyamız Peygamber Efendimizin yüzü suyu hürmetine yaratılmıştır.Allah,Peygamber Efendimiz için “Habibim(Sevgilim)” ifadesini kullanıyor.Yani onu çok seviyor.Onun için Resulullah’ın ümmetine şefaat yetkisi vardır.O bağışlanmasını istediği kullar için dua ederek Allah’tan mağfiret ister.Allah da onun bu dileğini tereddütsüz yerine getirir.Yoksa Peygamberimizin hiç kimsenin günahlarını affetme yetkisi yoktur.Aksini düşünmek insanı şirke kadar götürür.
Şefaate erişmek için belli kıstaslar vardır.Bir kere her şeyden önce mümin olmak gerekir.Bu da mutlak yeterli bir ölçü değildir.Aşağıdaki ayet bu hususta bize yol göstermektedir:
“Dinlerini bir oyun ve eğlence (konusu) edinenleri ve dünya hayatı kendilerini mağrur kılanları bırak. Onunla (Kur’ân’la) (şunu) hatırlat ki, bir kişi, kendi yaptıklarıyla helâke düşmesin; (böylesinin) Allah’tan başka ne bir dostu, ne de bir şefaatçisi vardır; (amelinin elinden kurtulmak için) her türlü fidyeyi verse de ondan kabul edilmez...”(En’am s.70.Ayet)
Nimete nankörlük edenler,şeytanı yoldaş edinenler,kıyamet gününe inanmayanlar,dinlerini oyun ve eğlence yerine koyup alay edenler,zalimler ve müşrikler şefaatten istifade edemeyeceklerdir.Resulullah Efendimizin şefaat hususunda pek çok mübarek hadisi mevcuttur.İşte onlardan bazıları:
“Bana, benden öncekilere verilmeyen beş şey verilmiştir... ve bana, benden önceki hiçbir peygambere verilmeyen şefaat verilmiştir...”
“Kim benim için vesile isterse, şefaate ulaşır.”
“Şefaat edin ki, şefaat edilesiniz ve yüce Allah Peygamberinin diliyle istediğini yapsın.
“Benim şefaatim, ümmetimden büyük günahlar işleyenlere ulaşacaktır.
“Cennette ilk şefaat edecek olan benim.”
“Her peygamberin ettiği bir duası var; ben ise duamı, kıyamet günü ümmetime şefaat etmek için saklamak istiyorum.”
“Her peygamberin dünyada gerçekleşen bir duası vardır; ben ise duamı ümmetime şefaat için sakladım. Ben kıyamet günü Adem oğullarının efendisiyim... Sonra denilecek ki başını kaldır; söyle, kabul edilsin; iste, verilsin; şefaat et, şefaatin kabul edilsin.” Resulullah (s.a.a) buyurdu ki: “Bunun üzerine ben başımı kaldırıp diyeceğim ki: ‘Ey Rabbim! Ümmetim! Ümmetim!’ Bunun üzerine bana; ‘Kalbinde şu ve şu olanları cehennemden çıkar’ denilecek; ben de onları dışarı çıkaracağım.”
“Birisinin ezan okuduğunu duyduğunuzda onun söylediklerini tekrarlayın. Sonra bana rahmet dileğinde bulunun; kim bana rahmet dileğinde bulunursa, bunun karşılığında Allah ona on kez rahmet eyler ve sonra benim için vesile isteyin; bu, cennette Allah’ın özel kullarından birine yakışan bir makamdır ve ben Allah’ın o kulu olmayı arzuluyorum; öyleyse kim benim için vesile isterse, şefaate ulaşır.”
“Benden sonra ümmetimin karşılaştığı şeyi gördüm... Bunun üzerine, (Rabbimden) kıyamet günü onlar hakkında şefaat etmeye sahip olmayı istedim ve bu isteğim verildi.”
“Ümmetimden ‘cehennemlikler’ denilen bir grup benim şefaatimle ateşten dışarı çıkacak.”
“İnşallah, benim şefaatim Allah’a bir şeyi ortak koşmayarak ölen kimseye ulaşacaktır.”
“Bizim şefaatimiz var; bizi sevenlerin de şefaati vardır.”
Rabbim bizleri şefaate nail kullarından eylesin.
e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com