Bebeğim,
Sarı şekerim
Küçük meleğim
Herşeyim...

Varlığından haberdar olduğum ilk gün,
Değişti dünyam
Ben artık başka bir 'Ben'dim,
Hayat verendim...

Gün ışıdı bir Kasım sabahı bambaşka,
Kollarımda tombiş kızım gözünde yaşlarla,
'Ağla' dedim, ağla bebeğim
Nasıl olsa bundan sonra hep güleceksin,
Ben sana gülmeyi öğreteceğim...

Beyaz, bembeyaz pamuktu yanakların,
Dokunmaya kıyamazdım, ipekti kolların...
En güzel kelimelerdi 'agucuk'ların,
Yaşadıklarımı yaşanılır kılardı kahkahaların...

Sen düştün, benim canım yandı
Sen hastalandın, ağrıyan benim başımdı
Ağzındaki ilk pirinç tanesi dişin
Sanki benim en büyük başarımdı!

Saçların sapsarı, lüle lüle
Güzellik şekil bulmuştu senin bedeninde,
Ağzından dökülen ilk hecelerle,
Annelik, 'anne' olmak her şey oldu yüreğimde...

Sen büyürken,
Ben de büyüdüm...
Seni incitenler beni incitmişti
Seni sevenler beni sevmişti
İki ayrı beden, tek bir ruhta
Tek bir kavramda birleşmişti.
Adı 'Annelik'ti...

Hatalar yaptım elbette bebeğim,
Sen hayatıma girdiğinde 19 yaşında bir genç,
Aslında belki ben de bebektim...
Sen öğrettin bana pek çok şeyi
Küçücük bedeninde büyüttün bir öğretmeni...

Seni
Seviyorum ben Bebeğim,
Boyun da uzasa, okulun da değişse,
Sen benim büyümeyen bebeğim,
Cennetteki en güzel meleğim
Ve sonsuza dek herşeyim...
Herşeyim olacaksın Sarı Şekerim...