|
Anasayfa |
Son
Eklenenler |
Forumlar |
Üyelik |
Yazar
Katılımı |
Yazar Kütüphaneleri |
|
|
" Hayatın ne ifade ettiğini bilmiyorum,
Benim için veya başkaları için.
Sevginin ne ifade ettiğini bilmiyorum çünkü.
Ya da nasıl sevmek gerektiğini.
Sevgi dolu olmak nasıl birşey?
Hani şu herşeye ve herkese karşı duyulan çoşkun türden
Şefkat de karışık belki bazılarına.
Nefreti bilmemek nasıl birşey
Sevmek herşeyi ve herkesi doyasıya."
" Hayatını adarcasına bağlanmak bir ideye,
Belki anlamsız çoğularına göre
Ne gerek var bu kısacık hayatta sıkıntı çekmeye,
Kendini aşmak ve başkalarına anlatmak uğruna."
" Yaşa hayatını doyasıya, ilk ve son kez geldiğin dünyada
Bir daha ele geçmez bu fırsat
Sen beni dinle hayatını yaşamaya bak."
" Olmaz kardeşim olmaz,
Niye yaratıldığını bilen her insan
Anlamlı kılar hayatını her an."
" Nedir hayatı anlamlı kılmak ?
Kimse bana bahsetmedi bundan
Yıllarca okunacak eserler yapıp,
anıt diktiremem ya kendi adıma."
" Bunları herkes yaptıramaz ama
Tüm potansiyelinle tam bir insan olmaya çalışabilirsin."
" Neler söylüyorsun sen?
Ne karışık şey bunlar ve de anlamsız.
Ben zaten insan gibi yaşıyorum.
Ve birçoklarına göre de gayet iyi yaşıyorum."
" Yanlış anladın beni
İyi olmak sadece
Hırsız olmamak ya da katil olmamak mıdır sence?
Aç kulaklarını beni iyi dinle
İyi insan olmak büyük ve zorlu bir çaba gerektirir.
Yoksa herkes iyidir.
Hani nerede saf ve sevgi dolu yüreğin.
Nerede sabır ve güvenin.
Nerede bencillikten kurtulmuş halin.
Vicdanına bir sor.
Kimseye kanıtlayamazsın bunu.
Zaten talipsen iyi insan olmaya ve anlamlı var olmaya
Takma kimseye kafana.
Herkese nasip olmaz bu bilinç.
Rolünü oynar herkes bu dünyada.
Yıllar, yıllar, yıllarca çalışıp başarırsan hedefini,
Anlat başkalarına bulduğun tüm güzellikleri.
Boş gözlerle bakanlar arasında
Işıldayacaktır
Bir çift anlayan göz sana."
:: çok güzel |
Gönderen: evrim / ankara
|
30 Haziran 2006 |
|
| düşünce fırtınasına yakalandım meğer ne anlamlar içerirmiş bu hayat gözlemlerini şiirine çok ustalıkla yansıtmışsın içten sevgiler dolu yaşamlar |
:: başarılar daim olsun |
Gönderen: Erdal Babür / istanbul
|
25 Aralık 2003 |
|
| Bende gülüyorum her insan gibi, ama içimde özlemlerim var. Bende ağlıyorum herseven gibi. ama içimi kemiren umutlarım var.Bilmem ki ne anlıyorum yaşamdan. Ama yaşam için nedenlerim var. Çünkü seviyorum.:))...Başarılarınızın devamını en içten dileklerimle..YAzmak için neden gerekmiyor ne için yazıldığını bildikten sonra... hoşçakalın |
:: bursadan sevgiler |
Gönderen: h.deniz hatipoglu / bursa
|
4 Aralık 2003 |
|
| kendi sayfama bakarken yazınızı gördüm.
içsel düşüncelerimiz kendimizle ve insanlara yönelik gibidirler. Bazen sevgiyi ilgiyi mutsuzluğu yaşamak yüzleşmek içimizdeki seslere duyarsız kalmak ta yaşamın bize bir tür oyunu gibidir. Her zaman mutlu olamayız ve her zaman mutsuz da olamayız...
ben de bir kız annesiyim bu yüzden hayatımın en mutlu anını kızımın dünyaya gelmesiyle yaşadım.
fazla uzatmıyayım calışmalarınızda başarılar
sağlıklı daha nice günler dilerim...
|
:: columden sevgiler... |
Gönderen: abir zaki / Khobar/Suudi Arabistan
|
2 Aralık 2003 |
|
| tebrik ediyorum...zevkle okudum... |
|
Söyleyeceklerim var!
Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazıları
yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz
ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız,
yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.
Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.
|
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
|
YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bıtkın kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya
Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin
İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına
İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına
Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın
Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
Çünkü acılar da, sevincler gibi olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene
karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana
ATAOL BEHRAMOGLU
Etkilendiği Yazarlar:
Dostoyevski,Orhan Pamuk
|
|
bu
yazının yer aldığı
kütüphaneler |
|
|
|