Perdenin arkasında göbekli biri gibi
Gözetlemeyi bırak beni
Hayatın başlangıcında anlam vardı
Şimdi ise kargaşa

Ruhlar aleminde aralanan pencereyi
Kilitleme rahat bırak perdeyi
Açlık oyunları değil
Akıl icra ister dünya

Bileklerimde parfüm kokusu
Aç gözlerini yazıyorum, yüreğim ortada
Silgin koşturmasın
Aklımın sözcüsü, hem hanımefendi
Hem kosmozum

Aptallık değil benim ki
Duygularımın elçisi
Kalem tutan elin ta kendisi
İsterseniz çarmıha gerin beni

Akıl karışınca; söner susar cümleler
Peki öyle mi
Kıymet bilin ki; değer görün değer
Sözleri çürütecek kaleminiz varsa
Kalemimin karşısına, kalem çıkarın

Perdenin arkasında dilini yutan
Göbekli biri gibi
Görüyorum seni!
Kaosun efendisi!
Gözetlemeyi bırak artık beni

Benim dünyam sözlüye kalkmış
Doğduğumdan beri ayakta!