Yeryüzü, gökyüzü gibi hayatlarımız sevgili günlüğüm✍🏻
Seninle, benim hayatlarımız içiçe olduğu için ne demek istediğimi anlamışsındır.
Çoğu zaman cevap vermeni istiyorum, cevap veremeyeceğini bile bile bekliyor gibiyim, iş işte benim ki… Yazmadığım günlerde yokluğunu nasıl hissediyorum anlatamam. Kuru yalnızlığa gömülüyorum sanki ve sanki üzerime toprak atıyorlar, boğuluyor nefes alamıyorum yazamadığım günlerde.
Başka bir duygu bu… Tarifi mümkün olmayan duygu.

Helâl olsun bize, bir de sevgili günlüğüm✍🏻
Okurlarımız ne düşünüyordur bilmiyorum ama
“hoşgörülerini ümit ediyorum”.
“Şiir Sitelerine” iç dünyamızı açtık.

Her yazı mutlaka “Şiir” barındırır içinde.
Aldığımız nefes şiir… Verdiğimiz nefes şiir…
Attığımız adım, elimiz, kolumuz, gördüğümüz, duyduğumuz, hissettiğimiz, yüreklerimiz buram buram Şiir… Nokta şiir, virgül şiir hele ünlem nasıl güzel bir şiirdir!

Ne oldu sevgili günlüğüm?

Ne diyorsun sen; günlükle mi sınırlı sanacaktın kendini? Sanma!
Sakın ha sanma!
Öyle bir şiirsin ki içim de; bence yani, bir tek ben mi anlıyor, hissediyorum?
Hayatımı sermişim gözler önüne. Üstü kapalıda değil üstelik.
Ne kadar yer yanar, sermişsem gözler önüne, biz mutlu olduktan sonra. Yer çekimine karşıyım ya; dünya kaysa ayaklarımın altından, kaç para eder?

Çocukluk yıllarımda seninle kesişen yollarımız sayesinde kimseye derdimi anlatmadım.
Buzdolabının kapağını açıp ona da anlatmadım.
Akıl danışmak için kimseye ihtiyaç duymadım, senden başka.
Yorgunluğumu da bilen sensin, sevinçlerimi de.
İyi ikili olduk sanırım. Ölene kadar devam edeceğiz
Allahın izniyle…
Bir kaç arkadaşım, şiirlerini yayımlıyorsun sitelerde çalarlar
Hülya dediler, sağolsunlar.
Cevaben; bu duygular ben de olduktan sonra, varsın çalsınlar, gerisini getiremezler diye ekledim.

Yayınlamasak ne olacak defterde dura dura; toprak olacak.
Varsın okunsun, bir kişi okusa bile büyük mutluluk kalemimize.

Kenarımda, köşemde hiç para biriktirmedim ben biliyorsun; Şiirde biriktirmedim…
Şiir’de koştu peşimden, parada… Dünya malına hiç tamah etmedim, hiç mi hiç önem vermedim. Dünya koştu peşimden, halı gibi serildi ayaklarıma.

Önemli olan dünyada ağaçlara, çalı süpürgesine dokunmak.
Yıldızları bir çırpıda indirivermek yüreğine…

Bu sabah bir his kondu yüreğime sevgili günlüğüm✍🏻
Hayırlara açıldı sonra… Birdenbire bir dizi açtırdı his ellerime, izledim duygusallık ve keyifle sonra aniden rahmetli Anneciğim çıkageldi aklımın zirvesine. Annem dedim şimdi seni anlıyorum.
Ölülere ölü demeyiniz buyurulmuş. Ölü olsaydılar eğer bu günkü irademi eline geçiren kuvvet neydi peki?