Feodallerin kendisi için kâr, ticaret kazanç dediği olay, faiz oldu mu kâr kazanç olarak anılmıyordu bile! Çok sıkışılırsa söyledikleri kâr değil kâr payıydı. Pes doğrusu. Sistem nasıl tıkır tıkır işliyor görüyor musunuz? Ne nesnellik var. Ne ölçü var. Ne inşa temeline referans var. Sadece günü kurtaran, efendi yararını gözeten soyut ve keyfi bir söylem vardı

Para adamlığı olan Mamondu burjuva,, feodal beyleri (mülk sahibi El’ li), kâr karşılığı para vermenin, esiri etmiştiler. Ticaret, kâr yapma, işini bilme, boğaz tokluğuna emeği sömürme gibi eylemlerle insanı aldatıp soyan köleci sistemin kazancı yerine konan şimdiki yeni "kâr" mantığının adı, faizdi.

Lümpen sınıflar genelde tarımcı ve çoban olan feodal efendilerinin; burjuvazi elinde (şimdilerin faizci-tefeci dedikleri efendiler elindeki) faiz kıskacı altında inim inim inlemeleri nedenle bu alışverişe "faiz" demiş ve faize karşı çıkmışlardı. Şimdi köleci lümpenlerle burjuvazi lümpenleri karşı karşıyaydı.

Nedense bu kof konular herkesin meselesiydi! Faiz neydi? Faiz haram mıydı? Faiz helal miydi? Faiz alalım mı yoksa almayalım mı? Kolektif inşanın harcında olmayan bunlar gibi her şey bugün akıl karıştıran ve gerçeğin üstünü örten kurnazlık ve aldatmaydı. Birer karartmaydılar.

Oysa kâr hırsıyla boğaz tokluğuna çalıştırdıkları ezilen sınıfın içine düştüğü kıskaç karşısında lümpenler hiçbir içeriği olmayan cılız bir sesle; "anlının teri kurumadan çalışanın ücretini verin" diyordu! Köleci müktesebatta ezilenlere olan ilgisi bu kadardı! "Alınlarının teri kurumadan ücretlerini vermekti!"

Efendilerin payına kâr, ticaret, kazanç, faiz, mülk sahipliği düşerken; ezilenlerin payına vaat düşmüştü. Sabır düşmüştü. Kısa çöpün (fakirin) uzun çöpten (zenginden) hakkını alacağı düşmüştü. Öğüt düşmüştü, kıssa anlatmak düşmüştü. Dinler kıssalarla doluydu. "Anlının teri kurumadan ücretinin verilmesi" düşmüştü.

Alnını teri neye göre, hangi gerçeklik temeline göre veriliyordu? Bu hiç hesapta yoktu. Efendinin vereceği her ücret çalışan kişinin anlının teriydi! Bir üst paragrafta sayılanların hiçbiri ilk ve kolektif inşanın temelinde yoktu.

Kolektif alan konusuna geri dönelim. Kolektif alan içinde gerilimi boşalan yerle, gerilim yüklenen yerdeki enerji akışlı dalgalar üzerine ortaklaşa bir ANLAMLAR bindirişi yapılır. Bu iş modülasyon işiydi.

Kolektif modülasyonun özneye yüklediği anlamları öznede, sorumluluk biçimlemesi türü davranışlar oluşturmakla bu işlem sisteme format atma işidir. İlk sistemin işleyişinde ahlak üzerine, öğüt üzerine modülasyon inşası olamaz.