Yani kolektif birimli süre durum olduğu müddetçe fedakarlığın kolektif süreç içindeki geri bağlanım koşullarına, sürekli kılıcı bir etki yapıyor demektir. Fedakâr oluşun sadakatin vs. başlangıç koşullarını çevrime sokmakta bir geri etkimesi vardır.

Bu öznel geri etkime, kolektif oluş gibi asıl neden değil, vesile bir nedendir. Ama fedakârlık ta kolektif oluşa at başı bir etkidir. Kolektif oluşu bozan ya da kolektif oluşu sürdüren bir etki ortaya koyar.

Kolektifle oluşan öznellik, geri bağlanım yasası üzerinde kolektife bir geri etki ortaya koyar. Kolektif özne kolektif oluşa dek gerisin geri bir bağlantı yapmakla (kendi üzerine kendi etkisini yapmakla) fedakârlık ve özgecilik te başlangıç koşullarına etki yaptı.

Fedakârlık özgecilik gibi sonuç, şimdi başlangıç koşulları içinde vesile bir nedendi. Kolektif oluş, kolektif birliği oluşan ilk başlangıç koşulları içinde vardı. Özgecilik ve fedakârlık kolektif özne ve kolektif öznellikti bilinç olduktan sonradan başlangıç koşullarına etki etmesiyle kolektif oluşa da etki edecekti.

Böyle olunca yani kolektif oluşunuz fedakârlıkla, özgecilikle birlikte belirir. Özgecil oluş, fedakâr oluş temel referansın içinde yoktur. Özgecilik, fedakâr oluş kolektif oluşla var. Sömürülmemek kaydıyla bizler fedakâr olmadan, özgecil olmadan kolektif olamayız. İşte bu öznel imajı edinme hem yararlı anlam çıkarıştı.

Hem de kolektif oluşun gerisindeki temel referanslara geri bağlanım yapmaktı. Öznel imaj edindiği yararlı bilgilerin sonunda her davranışında ve her kesinde analitik düşünmez. Bu nedenle öznel imajlarımız, koşullu bilgi ve bilinci baypas ile "kısa devre" edebilir.

Her kesinde kolektif oluşun ilk referans mücbir koşullarını aklımıza getirir olmadığımızdan; kolektif oluşumuzu biz fedakarlıkla kavrarız. Böyle durumda kolektif oluş, öznel bir özgecilik nedenle anlaşılıp kavranır.

Öznel bir özgeciliğimizle anlaşılan kolektif oluşumuz, yine kolektif geri beslenmenin geri etkimesi, ister istemez özgecilik üzerinde kavranacaktı. Yani öznel bir fedakâr oluşunuz veya öznel bir özgecil oluşunuz da kolektif oluşunuza geri etki yapmaktadır.

Bu kes de her kesinde kontrolle ve çözümleyicilerle olmayan baypas yapan kısa devre düşünceler; sanki kolektifi oluşlar fedakârlık nedenle ve özgecilik nedenle varmış gibi bizlerdeki kısa devre yapıcı yansımalara neden olurlar.

"Böylece biz hiçbir fedakârlık hiçbir özgecilik gösterilmeden kolektif oluş ortaya konmaz" demenin ön yargısı içinde oluruz. Oysaki temel referansı sağlanmayan, filimin koptuğu yerde; körü körüne öznel imge ve imajlar takip edilmemeli sorgulanmalıdır.

İşte dinlerin yaptığı algı geri beslenme kaynağından yoksun olan bu imajların takip ettirilmesindeki sömürüydü. Aslında fedakârlık, özgecilik gibi sosyal duygulu bu tür ileri süreçler, geri bağlanımla ağ türü bir iletime girişmesi içinde çok karmaşık süreçlerdi.

Kolektif ilik karmaşan nedenle, birbirinden haberli, birbirine göre girişen geri bağlanımlar içinde ağ gözlü siber süreçlerdi. Kolektif yapının iletime tipinin giderek sibernetik etkileşme içinde olması öznel sosyal mantık tarafından kavranamıyordu.

Siber girişmeli etkileşimler içinde; nedenler sonuca dönüşüyordu. Sonuçlar da nedene dönüşüyordu. Bu tür karşılıklı diyalektik ilişkilerle olan yansımaların ilintisi kurulduğu sürece inşa genel yararla insan odaklı öznel anlamalar olmakla, aslında çok doğrudurlar da.

Kendi yalıtımı içinde eksiği olan temel referansını doğada (bütünde) karşılanmaya yönelen bireye karşı doğa; birçok zorluk birçok direnç gösteriyordu. Doğada sağlama yapan kişiler doğa gücüne karşı gelmek için bir araya gelen kişiler birleşme ile birliğin gücünü oluşurlar.