Ey Türkiye!
Parmak uçları kınalı kızların yurdu.
Dağlarından dumanı,
Karı eksilmeyen Anadolu!
Yağız delikanlıların at koşturduğu
Kutsal toprak!
Sen ki
Beni bağlayansın.
Toprağına aldığın yiğidine,
Uğrunda ölen Mehmetçiğine
Ağlayansın.

Sen ki;
Çiğdem kokulu,
Deli Fıratlı
Dicleli,
Suyu geçilmez Zaplı Anadolu!
Sen çağlayansın.
Sana kucak açanı
Bağrında saklayansın.
Çiğdemini, kuşunu,
Toprağını, taşını
Kutsayansın.
Sen doğana beşik,
Ölene mezar,
Kimsesize mekânsın.

Nasıl şikâyet ederim
Soğuğundan, kar’ından!
Sıcakta ferahlatan,
Soğukta ısıtansın.
Sen vatansın,
Sen sevdamsın.

Sende buldum teselliyi
Suyunla yundum,
Ekmeğinle doyundum
Sen doyuransın.
Yağmurda ıslandım
Bir çamının altına sığındım
Sen koruyansın.

Dilerim:
Eksilmesin bayrağımın gölgesi üzerinden.
Sen özgürlüğe susayansın.
Al, iç
Söndür susuzluğunu bayraktaki kanımdan.
Sen ancak
Bayrakla var olansın.

Gerek yok
Sözü daha fazla uzatmaya,
Neş’emle gülen,
Derdimle ağlayansın.
Sen aşkım,
Sen sevdam ,
Sen vatansın.