Demek ki çevre, kabaca; azın çoğa, çoğun aza; büyüğün küçüğe, küçüğün büyüğe, uzunun kısaya, kısanın uzuna; sıcağın soğuğa, soğuğun sıcağa; yoğun olanın az yoğun olana doğru, için dışa, dışın içe doğru vs. türünden olan niceli durumlu eğilimleridirler.

Örneğin dış olan yüzeyin iç olan hacme göre iki kat boyutla artması dış yüzeyin iki boyutla değişken olma çelişkisine karşı; için üç boyutlu üç katlı değiştiricileriyle değişken olması karşısında oluşan bir baskı, basınç, direnç belirmesi girişme ve girişmeme eğilimini aynı anda oluşur.

Üç kat ilişki ile beliren durum, iki kat ilişkiyle beliren duruma boşluk doldurma devim olanağı olurken bir çekim ve yer açma belirmesidir. Yine aynı anda iki kat durumla beliren olanak durum da hacme karşı yer darlığı olmakla itilme olacaktır.

Bu durum için dışa; dışın da içe olan eğilimidir. Bu eğilimler nedenle unsurların birbirlerine olan bu zıt durumlu baskı basınç etkileşimi kadarla unsurların birbirine karşı tavır ile yönelen bir alan etkili durumları ile vardırlar.

Dış çevre böylesine bir etki oluşla iletilmenin baskı-basıncına dek alan yönünü oluşan birçok durumlar içinde olunca; geriye bu durumların öznel dünya içine duyum sal yansıması kalacaktı.

Bizler gibi özneler dünyası içine yansımalar veren bu duyumsal yansımalar, özneler dünyası içinde groteski anlamalı algılardı. Algılarda bütünden kopma bütünün bilgisini taşıma gibi devinmelerini taşır.

Bu tür devinme oluşun algısal imajların bütüne dek girişmeli biçimseli oluşları, sizin daha önceki edindiğiniz öğrenme öğretme kalıplı düşünmeler içinde kendi çağrışımlarını oluşurlar. Deneyim tarzınıza göre bunları ya anlamlandırırsınız ya da anlam kılamazsınız. Bu durum kaosunuz olur.

Unutulmasın ki özdeğin niceli oluşu bir alan etkisi koyan eğimle girişme zıt durum olmak kadar girişme karşılanmasına göre bir kaos etkisini de yansır.

Groteski ilik dediğim bu yansıma ve beraberinde beliren niceli durumlar; kolektif birim zamanlı durum içinde olan özneler dünyası ile de ortak kullanılan bir iletime olmak zorundadır.

Yani kişisi düzlemli groteski anlamalar kolektif sosyal yapının içinde ortak bir sosyal dil ve ortak bir sosyal anlama dönüşecekti. Her bir durum etki yansımaları kendi durumuna ve kendi ihtiyacına göre yansıtacaktı.

İşte bu durum aynı etkinin farklı tepkilerle karşılanması ve farklı belirişlerle kullanılması olacaktı. Kolektif girişme groteski olanı, kolektif bilinçli özne kodlu kalıplara dönüşür. İşte bu TOTEM düşünce olmaktadır. Tekil kişinin totem düşüncesi yoktur aksine tekil kişinin bencil düşüncesi vardır.

Bencil düşünce kişi öznesine göre tek boyutlu bir katlayıcıdır. Tek boyutlu katlayıcıyı neyle çarparsanız çarpın yine kendisini verir. Yani dış çevrenin birçok olan etkisi kişinin kendi çarpan olan bencilliğiyle çarpım yine kişinin bencilliğine dönüşen groteski anlamalar olmaktadır.

Oysa totem düşünce kolektif sosyal yapı içinde sizin dışınızdaki birçok kişiler bileşenli çarpımdır. Groteskilik çokluğu kendisine göre bir tek yapar. Totem düşünce sizdeki bir tek olan bencilliği (groteski ligi) birçok yapar.

Groteskilik kişi ürünüdür. Totemi oluş kolektifi sosyal oluşun ürünüdür. Ve totemi oluş birçok olana göre etkilenme; girişme ve tepki koyma duyuşudur. Sizle birlikte ama tümden size göre olmayandır. Böyle olunca dış çevre de size göre değildir. Diş çevre düzeni de size göre değildir.

Siz dış çevreye göresinizdir. Bu gerçeklikten hareketle gerek totem ilişki gerek üreten ilişkiler dış çevre içinde kolektif öznelliğe göre yalıtımlı bir sosyo toplumsa inşa ortaya koymaktadır.

Kısacası kolektif sosyal ortam, groteski etkileri çok köklü düşünme yapar. Totemilik kendi içinde kişisi bencilliğe kıyasla; kişiler bileşenli sosyal paydayı ön gören çok köklü düşünmedir.

Totemi mana; kolektif güce ve kolektif bilincin zaman ve zeminine bağlı olarak, kolektif özneli ve kolektif bencili, kolektif (ortaklaşmacı) bir izolasyondur.

Totemi mana hiçbir zaman groteskti mana olmadığı gibi totemi çarpanların çarpımı sizi vermezdi. Sizlerin kişi özneli bencil bir groteski düşünme yapmanız yanında, bir de kolektif kalıplı özgecil oluşu ile totemi manalı düşünmeniz vardır.

Groteski mana ve grotesk anlama kategorizen öznel kalıplar, kişisi benci durum güdenledir. TOTEMİ mana ve TOTEMİ anlamalı düşünce ortaklaşma özneli (kolektif özneli) özgecil inşa oluştur.

Yani bir kes dış dünya etkili yansımalar groteski anlamalar üzerinde girişmelerine başladı mı, totem düşüncelerin oluşması, geriye kalır olan yepyeni bir durumdu.

Dış dünyanın etkisi olan duyumlar eşliğinde beliren kör noktalar zamana bağlı duyumla, birdenbire bilme olan iç sezgilerle veya ilham olan, içe doğan duyumlar üzerinde anlak alır olacaktı.

Groteski olanın ölçüsü kişi ve kişisi bencillik iken; totemi olanın ölçüsü ortaklaşma olan sosyal oluş ve özgecilikti. Açıkçası bencil olan groteski anlamalar zamanla özgecil olan totem mana anlamasına bürünecekti.

Bu tarz groteski ve totemi anlamla bürünme, üzerinde eşleşen dış dünya etkileri; zihin kalıplı kendi yansımaları içinde kodlanırlar. Algıyı, duyguyu ve imajları kategorize eden anlak kalıpları, düşünce dünyası içinde o şeyi çağrışan koşullu eşleşmelerin yansımasını yapan düşünce dünyasının organik birim moleküllere dönüşür.

Anlak, dış dünya etkilerini algıladıkça; anlak içindeki bu etki sel imge, imaj kodları gerek groteski kalıplı rahleyi tedris içinde, gerek totemi rahleyi tedris içindeki bu tarz mana algılı devim döngüleri ile yeni çözümlerine kavuşacaktılar. Şimdi biz bu ölçeklenmeler üzerine konuya girmeye devam edelim.

Ortak olanın yanında ortak olmayanlar vardır. Örneğin beden sel yalıtımınız gibi. Birçok noktalarda başkalarıyla kesişseler bile ortak olmayan duygularınız, hayalleriniz gibi ortak olmayanlar da vardır.

Bu nedenle ortak olmayanlar içinde ortak özellikli kesişim kümeleri nedenle empati (duygudaşlık) vardır. Yani kendinizi o şey yerine koyma anlayışlı yeni bir ortaklaşma ile ölçme değerlendirme olan tutum vardır. Duygudaşlık bencil öznenin elinde olan ölçme değerlendirme bilincidir.

Animizim dediğimiz doğada olan her şeyi ve doğada olup biten her şeyi canlı, eylemli, kendi gibi ruh sayan canlıcılık bencil düşünmenin doğadaki düşünsel belirmesidir.

Var oluş entegrasyonla yalıtımlıydı. Bizler için birçok sosyal ortaklaşmalı entegrasyonu bilmek ya da sosyal olanın ortaklaşan bir entegrasyon (tevhit) olduğunu bilmek; ilerisi içindeki anlama anlatma ve ifade etmenin bizlerdeki ana kalıplarını oluşması bağlamında, yeterlidir.

Köleci sistemle birlikte inançlar kolektif inşayı yok sayan bir unutturma içindedirler. Üreten ilişkileri; kolektif aklı, kolektif birim zamanlı kolektif gücü, sosyo toplumsa yapıları ve sistemleri groteski anlamalar içinde tutup izah etmeye çalışmakla sömürüyü meşru etmektedirler.

Bu tür meşruiyet sizleri nedenle köleci mana anlaması olan El düşüncesi, totem yapılara ve ilahi yapılara sapıklık diye saldırır. Kolektif gerçeklik, köleci sistemin yok saydığı gölge ile çatışmacı ve diyalektik dualitedir.

Kolektif yapıların en temel ortaklaşmasından biri de bir arada, birlikte ortak anı biriktiren zamanın ve çevre etkisinin kişiler arasında ortaklaşışla bir paylaşma olmasıyla, ortak anı, ortak hukuk ve ortak bir bekraund (geçmişin), ORTAK (SOSYAL) olmasıdır.