ALIN YAZIM SONSUZ SEVDAMSIN
Baktım kahve gözlerine dünyam değişti birden,
Vazgeçemiyorum yüzündeki gonca güllerden,
Hiçbir şey kalmadı nefret dolu geçen günlerden,
Tatlı bir bakışla yaşadığımı hatırlattın.

Kurtaran sensin sevmeyi bilmeyen gönüllerden,
Çıkmama en güzel sebepsin dipsiz denizlerden,
Çekip çıkardın beni isyan dolu geçmişimden,
Umut güneşim mutluluğun kapısını açtın.

Bir başkasına vermem yüreğimdeki yerini,
Gözümden silmiyorum kır çiçeğim hayalini,
Sen bildin her şeyim duygularımın değerini,
Gönlümün nehrine su misali durmadan aktın.

Sildin yüreğimdeki yaraların izlerini,
Yok edip bitirdin gönlümün bütün dertlerini,
Gözlerime bıraktın gülen kahve gözlerini,
Elimden tutup mutluluk yoluna adım attın.

Güller açan yüzünde gördüm baharın geldiğini,
Billur sesini duydu unuttu kalbim çektiklerini,
Gözlerim anlattı akan yaşlarını pamuk ellerinin sildiğini,
Yanmaz sandığım umut ışığını dünyama bakışlarınla yaktın.