GERÇEK DOSTLUK BATMAYAN GÜNEŞ
Ben hayata küsmedim çünki sevenlerim yanımda,
Rengarenk açan çiçeklerin kokusu burnumda,
Aktı gitti acılarım geride bıraktığım göz yaşlarımda,
Buldum kaybettiğimi sandığım mutluluk yolunu.

Yaşama sevincime kavuştum doğan güneşin ışığında,
Karamsarlığı yendim bana güç verenlerin yanında,
neşeliyim dostlarla yürüyorum hayat yolunda,
elimden tutup bırakmayanlar getirdi yalnızlığımın sonunu.

İhanet kalleşlik duramaz gerçek dostluğun karşısında,
Savrulur oradan oraya o gücün esen rüzgarında,
Beni bırakmadı bu güzel duygu hayatın manasız karanlığında,
Gördüm kalplerde dostluğun güneş gibi doğuşunu.

Bütün güzelliklere yer verdim kurduğum küçük dünyamda,
Kalbim aydınlandı durmadan parlayan umut ışığında,
Kazandım kaybettiklerimi kuş cıvıltılarında,
Anlatıyorum her mısramda yüreğimin düştüğü boşluktan kurtuluşunu.

Sevgi kardeşlik var kalbimin atışlarında,
Yaşadığımı hatırladım güller mis kokularını saçtığında,
Sığmadı içim içime kıymet bilenler yaramı sardığında,
Canım dediklerim söndürdü yüreğimi yakan nefret ateşinin korunu.