Volümlü yüksek havadan buraya düştüm.benim burada ne işim vardı?künyem kaçıncı ayı gösteriyordu.saatim eski miydi? Birileri elbet kafama vururdu birşeylerle. “nereye gittiğini zannediyorsun!” diyebilirlerdi bendenize.zannetmiyorum ki, sadece yaşamaya çalışıyorum.
Ben denizi iki yıl arayla görürüm.bu bazen üç ya da dört yıla çıkar.ama denize yakın bir insanım.ne mantık! Yıllar sonrayıllar sonra bir gün ama sadece bir gün denize girer ve sonraki içi yine yıllar geçerdi.yıllar ise beni hiçe sayardı.yaşlı bir jönü oynuyordum adeta.terkedilmiş...
Burada ne işim olduğunu da anlayamıyorum işte.benim dört günlük tatile bu denli alerji oluşum yıllardan mı ileri geldi.öyle olabilir.başka tahminim yok şanssızlık falan gibisinden.gündüz onikiden den sonra girilmeye çalışılan soğuk bir deniz ve akşamdan önce bir balık ve olta turu.akşama aptal bir bara yolculuk.tam dört gün ve dört gece.
Bar kahvehane karışımı bu yerde yepyeni arkadaşlarımın iskambil oyununu izliyorum bir yandan.bir elimde bira bardağı öbür elimde umutsuzluk var.kronikleşmiş iki elimde.oysa ne vardır bu çıplak tabloda.şişkin bir görüntü.sevgili ve yepyeni dostlarım kızlı erkekli eğlenip beni umursamıyorken şu zavallı ellerimin ve kereviz tadındaki beynimin hamurlaşmaya yüz tuttuğunu hissediyorum.kıssadan hisse...
e. adlı yepyeni arkadaşım bir yandan oynuyor bir yandan tuttuğu isyankar balıkları anlatıyor.ortamın sevgili kızlarıda kahkahalarla gülüyorlar.sevgili dostum e.senelerdir buraya demirlemiş akrabam a. Nın torpiliyle benimle ilgilenmek zorunda kaldı.onun adına gerçekten üzülüyorum.rica karşısında aciz kaldı.ne işi vardı aslında benimle yahu.ya şu kızlar ne de çok çırpındılar! Beni ağırlamak için.hatta bir ara bayan s. nin bu muhteşem ilgisi karşısında ezildim.ne terbiye,ne nezaket.aman tanrım!..
masa kumarhane hesabi yuvarlaktı.yuvarlak masa toplantısı yapıyor gibi dizilmiştik.evet,dünya da yuvarlak bir yer zaten.oynanan ”dost kazığı” adlı oyun benim vicdanımı kazıklamıştı.bayan s. Nin her gülüşü biramı ısındırmıştı.bayan s. nin yarın doğum günüymüş. Yeni yaşına girmiş olması adına üzülüyorum.çünkü yeni bir dejenerasyon dönemine girebilir.yeni yaş tehlikeli olabilir.kaçtı? yirmiüç mü? .. masa yuvarlaktı ve dünya da.son yirmiüç senedirde öyle.
Bay e. Nin son karovalesi beş tane valeyi bayan s. Ye ceza olarak vermesine yaradı.s. kızdı.millet aptalca gülüştü.karovaleye baktım uzun uzun.s. nin iri gögüslerini inceliyordu.karavale bir kağıttı ve çevresindeki insanların haline bakabilecek cansız bir kağıt.onun canlanıp arkadaşım olmasını isterdim.belki de karovale bendim.o türdeş yalnızlığı berber yaşıyorduk sanki.
Sonra aniden bira bardağımı masaya vurup ayağa kalktım.destenin üstündeki karovaleyi alıp cebime koydum.bay e. ve müdavimleri saşkınca gözlerime baktılar.ben umursamadan serin havaya demir aldım.arkamdan sesler geliyordu.sonuncusu sertti.
“ne yapıyor bu yahu!”
“manyak galiba?”
“a. nın hatıraına kardeşim,nabıyım.”
“aloo! Kağıdı getir ulan buraya!”
Arkami döndüm ve sertçe “bende kalacak ulan!” dedim.
Volümlü yüksek havadan buraya düştüm.birileri elbet kafama vuracaktır birşeylerle.zannedersem...