Ellerimde ağır yanık sızıları olmasına rağmen, inatla yazmaya devam ettiğim bir hikayem var.

Engellenemiyor, durdurulamıyor, çözülemiyor sorunlarım.

Benim bir düşmanım var.

Aynaya baktığımda karşımda duran karanlık bir düşman.

Beni benimsiyor, beni özlüyor, beni aklından çıkartamıyor ama halen devamını getiriyor kötülüklerin.

Ben ise; var ile yok arasındaki o ince çizgide, piyano notalarının esiri, ölmekde kararsız, yaşamakta kararsız bir beden.

Ruhumu ötelerde bırakalı çok zaman geçti.

Değişmesi insanın, kafaya aldığı ufak darbelerle son buluyor.

İnsan yaşıyla değil, yaşadıklarıyla yok oluyor..