Usandığım için yazıyorum. Bir yerlere gönderme yapma veya birilerinden bir şey bekleme gibi bir durum söz konusu değil. Finalimi şimdiden belirtiyorum sonra olay çıkmasın.

İki üç gündür apartlarda kızlı erkekli yaşama muhabbetleri aldı başını gidiyor. Başbakan bir şeyler diyor, partilileri bir şeyler diyor eee tabi ana muhalefette klasik bıdı bıdı anti tezlerini sürüyor. Bir ülke olarak geldiğimiz nokta bu. Laf sokarak ülke yönetme sanatı... Bir tek bunda Dünya'da bir numarayız bence. Gerçi asrın projesine ve inanılmaz derecede yollara sahip olan nadir ülkelerden de biriyiz ama son ''aksamalar'' hoş olmadı gibi. Hatta bir ara en güçlü üçüncü ordu muhabbetleri de vardı bak! Ama onlar Ergenekon ile kapanmıştı. Doğru, doğru.

Neyse şaka bir yana her türlü saçma gündemin bir şekilde ayakta tutulduğu bu ülkede cidden geri zekalılığa tahammül edemeyen insan sayısı artmaya başladı. Hatta geri zekalılar bile isyan etmeye başladı. (Şekil a, işte sen! esprisi yapmayalım lütfen) Bu isyanları da Gezi olaylarında gördük. Adamlar, kadınlar, yaşlılar, çocuklar ve futbol taraftar grupları onca gaz ve cop darbelerine rağmen ''yeter'' dedi. Doğruydu, yanlıştı açıkçası zerre kadar umurumda değil. Sonucunda ne oldu? Buna bakalım. Herkes dağıldı değil mi? Olay budur işte. Bu kadar acımasız ve de anlamlıdır.

Mesela, çok fazla yazar içeri alındı. Kitaplar yazıldı. Bunlar bimlemlenin ordusudur denildi. Yine ne oldu? Durum ortada. Adaletin bile bir korkma duygusu vardır buna inanın. Hatta şahit oldunuz, inanmasanız da olur. Neyse inanma konusunu kapatayım baş örtüsüne falan gelmek istemiyorum.

Şimdi bakıyorum sosyal paylaşım sitelerine ve gazete yorumlarına hemen sen bunları bunları yaptın, niye buna karışıyorsun diyorlar. Nedir bu bunlar bunlar? İşte kadın tecavüze uğramış, 70 yaşında adamla 14 yaşında kız evlenmiş, gemicik alınmış, deniz feneriymiş, muhalif kişileri içeri almış, o olmuş, bu olmuş vs vs... Eee çözümün ne? Muhalefet partileri mi? Yeni biri mi? Eğer yeni biriyse kim? Çözümün yok sadece eleştiriyorsun... İstediğin kadar takıl güzel kardeşim. Hükümetin umurunda mı? Peki bu olanlara göz yuman halkın umurumda mı? Değil. O yüzden niye kendinizi ateşe atıyorsunuz ki?

Kimse kusura bakmasın ve de kimse yanlış anlamasın. Herkes iyi bir hayat için çalışıyor. Evet, çalışıyor. Yaşayamıyor çünkü. Herkesin bir şekilde sorumluluğu var. Memleket meseleleri için de meclise seçilen insanlar var. Bunun sadece iktidarı yok ki. Muhalefeti de var. Kim bu muhalefet? Cumhuriyetçi ve Milliyetçi geçinen tayfalar. Diğerini saymıyorum onlar Türk değiliz biz diyorlar. Türkiye Meclisinde yer alıyorlar o da ayrı. Aman beni işin içine katmayın. Neyse, Ey muhalefet partili vekil! Sen kurtaracaksın bizi. Yeni bir Atatürk gelmeyecek. Çözüm sizsiniz... Ama sen eğer dersen ki bizim zaten iktidardan farkımız yok, biz de bize söylenenleri yapıyoruz, ona da inan ben bir şey diyemem. Paranı al, siyasetini yap hakikaten. Sende haklısın. Sen de iyi bir hayat için çalışıyorsun tabi. Bu kadar da insancılımdır işte.

Cümlelerimi toparlıyorum. Bu konu uzar gider yoksa. Kısaca dostlar; bu kafayla giderseniz çözüm yok. Ülkede adalet aramayın bir kere. Suçlu da olsan suçsuz da olsan bir komploya bakar hayatın. Görmedik mi? Gördük. Bu durum sadece bu iktidar için değil, her iktidar için böyle. Hatta yaşamın ta kendisinde, insanların karakterinde, damarlarının içinde... İnsan gücü eline aldığında karşısındakini siler. Evet, siler. Harf hatası yok. Kişisel algılamayın, geleceklerinizi size sunulan farklı renkler için harcamayın. Hepimiz aynı yolun eriyiz sadece komutanlarımız farklı. Mevlana ve Can Yücel' den de alıntı yapmadığım için ayrıca mutluyum. Bırakın da biz yazalım biraz.