..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Yaşam ciddi, sanat neşelidir. -Schiller
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Şiir > Deneysel > Kemal Yavuz Paracıkoğlu




25 Ağustos 2012
Akvaryumdaki Mavi  
Kemal Yavuz Paracıkoğlu

:AFJI:





Benim rengim akvaryum mavisi,
herkes tanır beni dostluklarımdan;
sen de öyle...



Denizciler haber verdiğinde
dünyama sığınmak istediğini,
doldurdum içime ruhumu sana yolladım,
konmasam da baş köşeye...



Karşımda hüzünle oturup da düşünürken uzakları,
hep haykırmaya çalıştım:
"ben hemen karşındayım,
akvaryumdaki mavi!"



Çok seviyorsun birini,
onu düşünüyorsun belli.
Fısıltılar duyulmakta bakışlarından,
şarkılar, şiirler,
hepsi onun için...



Ay ışığından bir elbise giymişsin üzerine,
çok yakışmış ta hani.
Onun için giyindin,
biliyorum;
yemin ederim ki,
gelmesini gönülden diliyorum!...



Gözlerin hala arkanda,
gelmedi işte,
gelmeyecek de...



Bakışlarındaki fısıltıların
soluk alışlarını duyumsuyorum,
hala ona bağlıyorlar yaşama sevincini.



Gözlerin ve bakışların,
siyah bir perde ile örtülü!
Ona asıl bağlı olan şeyler,
umutsuzluklar,
örülü bir örümcek ağı gibi yapışkan, kirli...



--Sen ona değil, bana gereklisin,
sadakatsiz sevgilerimden sonra...--(şairin sesi)




Ben seni sevmeye başladım,
sen ona sadık kaldıkça!...



Ben ruhumu boşalttıkça içimden,
Senden gelen acılarla doluyor içim ...
Şimdi ruhumun hafiflikleri var daramda,
onlara da yer dar...
İstediğim şey
tam da bu biçim daralmalar,
senin acılarınla….
Gülmekteyim acınacak halime!



Yoksa ben, deli miyim, doktor?






Delisin, dedi doktor!
• Düşüncelerin ve duyguların karman çorman.
Canın yandıkça gülmektesin, deliler gibi.
• Ünlüyüm diyorsun, rengin ve dostluklarınla.
• Varolmayan insan sesleri duyuyorsun, karşında bir sevgili görerek
• kimsenin duyamadığı sesleri duymaktasın, bakışların fısıltıları gibi.
• Zihinsel bozukluklar yaşıyorsun ve depresyondasın
• Ailenden, arkadaşlarından uzaklaştın ve sosyal ilişkilerin yok,
ziyaretçilerini kovuyorsun,
Yanına gelen diğer hastaları da,
yapayalnız yaşıyorsun bir kenarda.
• İnsanların sürekli olarak sana zarar vermek istediklerini söylüyorsun,
içine acılarını doldurarak.

...

Ben bir zamanlar akvaryumdaki maviydim...
Şimdi ise tam ortasındayım aşkın
ve artık rengim yeşil;
baharın başlangıcındayım...
İkna edip de doktorları,
çıkabilirsem bu dört duvar arasından, hemen
evine gelip,
koca bir saksının içinde çiçek olup
bir köşeye dikileceğim...



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın deneysel kümesinde bulunan diğer yazıları...
Çapkın Kız...
Kelebeğin Dünyası...
Sen Gittikten Sonra...
Kötülerle İyiler...
Ağla, Ağla, Açılırsın...
Doğur Ecitah...
Yol Arkadaşınsa Aşk
İsim Oyunu
Çaresiz Ruhlar Mezarlığı
Geceki Suskun Konuşmalar

Yazarın şiir ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Part - Time Sevişmeler
Bir "Hiçbir Şey" Olmak
Deliler Bayramı
Nazlı Nazlı Karılar...
Gülbahar'ım; Can Çiçeğim!
İkimiz İçin
Hayatım
Halepçe
Senden Önce, Sensiz
Gül - 1

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Muhittin Amca... [Öykü]
Hempa... [Öykü]
Kralların Kraliçesi [Öykü]
Hanımeli... [Öykü]
Siktiriboktan… [Öykü]
Basgitar... [Öykü]
Balkonlu Ev... [Öykü]
Bizim Köyün Ayıları... 2. [Öykü]
Nil Kraliçesi. [Öykü]
Nerede O Eski Öğretmenler… [Öykü]


Kemal Yavuz Paracıkoğlu kimdir?

Okur yazar, okuduğunu anlar, yazdığı okunur, emekli büro memurluğundan devşirerek, kendi kendine oldu yazar. . .

Etkilendiği Yazarlar:
Hiç kimseden etkilenmemiştir, kendine özgü bir yazı dili kullanır...


yazardan son gelenler

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Kemal Yavuz Paracıkoğlu, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.