senden önce ben bir “hiçbir şey” idim
var mıydım bu dünyada? hatırlamıyorumi
ot gelmiştim, ot gidiyordum…
bahçemde çiçek olmazdı hiç, pencerelerimde de…
köpek beslemezdim,
kedileri hiç sevmezdim…
hayvan sevmeyen insanı da sevmezmiş,
ben kendimi de sevmezdim…
televizyonum yoktu,
gazete de almazdım,
umurumda değildi olup bitenler…
kitap okumazdım kolay kolay,
resim yapmazdım, yapanları da kıskanmazdım,
anlamı olan sözcükler,
anlamlı bir şiir yazamazdılar,
hiçbir sözcüğün
ihtiyacı olmazdı şiirlerin anlamına…
pek korkmazdım ölümden…
ölenlere acımazdım…
senden önce ben bir “hiçbir şey” idim…

.


senden önce yalnızdım, yapayalnız,
yosun tutmuş taş gibiydim, hiç ağlamazdım,
inanmazdım kadere,
biraz da öfkeliydim anama, babama, kardaşlarıma
deli dolu serserinin biriydim,
hatta psikopat taraflarımda vardı az çok

.


senden önce ben benimdim, vermezdim kimseye,
bilmezdim senden önce bir kadını sevebileceğimi,
aklımın ucundan bile geçirmezdim, her şeyimi vereceğimi,
senden önce ben hiç yaşamadım ki…