Canım sıkılıyor. yokluktan değil varlıktan... Her şey var; ama aslında hiçbir şey yok. Varlık alemi yok diyen dudaklara benziyor ve alay eder gibi gülmesi canımı sıkıyor. Ne vakit varlık aleminden bir şey istesem, her daim çölden bir damla su istenir mi diyor bana. Varlık alemi plastik meyvelerle dolu masaya benziyor. Meyve var sanıyorum, yedikçe anlıyorum ki aslında meyve yok. Tattığım olmayan şeylerdir. Tattığım aslında yokluğun acı meyveleridir. Hayatta aslında hiçbir şey yoktur. Yokluğun acı türevleridir gördüklerimiz. Kimi sevsem, hem deveye benzer hem kuşa. Tek kişiyi sevmek yok galiba bu dünyada. Sevse beni sonra. Ya su ister benden ya da yonca. Sıkıldığım anda, kış kış desem uçup gitmez, deh deh desem yola gelmez. Kuş da değil, deve de değil. İnsan hep ne ediği belli olmayanı sever. Dünyada aslında hiçbir şey yoktur.Var olan her şey aslında devekuşudur. Devekuşu da ne devedir ne de kuş.
Ey Dünyalı insancıklar. Bana aptal diyorsunuz. ABD'nin Afganistan’ı işgali mi, İsrail’in Filistin topraklarını gasbetmesi mi, Einstein’in atomu parçalaması mı, gökdelelenlerin yapılması mı, deniz dibinden tünellerin geçmesi mi zekice? Bilesiniz ki bunların hepsi insanlığın aptalca çırpınışlarınır.
Dünya çok tatlı olabilir; ama bulaşığı da çoktur. Yenilir yutulur şeyler yaşarsın, doyarsın mutluluğa; fakat bir bakarsın ortalık bulaşık dolmuştur. Sonra yıka babam yıka... Her mutluluk ardından ya çöp bırakır ya da bir yığın tabak. O yüzden açgözlü olma ki, ellerin yorulmasın. Sonuçta kaplumbağa da mutludur, tavşan da... Nedir bu koşuşturma? Azla yetin, yanındakiyle mutlu ol. oradan oraya zıplamayı bırak. Mutlu olacağım diye duygu oburu olursan, yüreğin darmadağın bir mutfağa benzer. Kirletme kendini. Bulaşık bırakmadan sev. Abur cubur mutlulukları geç. Seni şişirmeyen bir hayatı seç ki gazın çok olmasın. Rahat nefes al. Bari aldığın nefes sana pahalıya patlamasın. Sen pahalı ol, yanındakiler ucuz olsun. Kimse kolayca seni harcayamasın. Dünya aslında Mahmutpaşa'dır. Kimse sana kumaşım pahalı deyip, seni kandırmasın.