*hayatın glam tonuyla ucuz hikayeler yazmayı severdi.

*ilk gençlik yıllarında aklının bekaretini david bowie kulağına boşalmadan az önce kaybetmişti.

*Kim bilir, randevular üzerine kurulu dünya düzeninde geç kalmayı erdem sayan bir soytarıydı belki...


Tanıdığım bütün adamlar,
onları parçaladıktan sonra itinayla soyduğum
siyah çöp poşetinde
cennete gitmeyi bekliyor şimdi.
Ben ise sonsuzluğa yaslanmış, kendimi izliyorum

Sen bir nekrofilisin biliyorsun değil mi dedi
radyo cızırtısından taşan adam…
-gözleri sürmeliydi.
evet ben öldürdüğüm herkesi hala çok seviyorum dedim

spot ışıkları altında ışıldarken soyunduğun travesti kulüplerinde,
can çekişen bir martinin hırıltısıyla yaklaşıp dudaklarıma, gecenin sonunda fikre hücum bir hüzünle içime karanlık sızdırdın Bowie…
yani
...detone bir hayatın en güzel sesi

Hey sen ! lanet olası Brixton’lu bir sürtüksün david
ve kalçalarının müziğe değdiği yerde dans eden bir tanrı yaşıyor…

şimdi sus ve üç köşeli bir hiç olup gir içime

A winter’s day, a bitter snowflake on my face