yenilmemektir.

ve ağır bir kaya gibi sırtlamaktır hayatı
bir hecenin arşında.

yusuf’u çizmek boşluğa ve huzurunda bilemektir hançeri
yavaş yavaş daldırmak
ve yüksek sesle susmaktır dağlara
aynı zamanda duyurmak bülbülün avazını
ve yar’a saklanmak gücenirken züleyha’ya

ve suya gücenirken çekilmektir coşkun akan ırmağa

yerinmemektir,
hastalığa, yalnızlığa, ayrılığa ve kovulmuşluğa
aldırmamak dönenip durduğun uçurumlara
iyi bilirsin uçurumlar senin dibindedir yalnız
bilirsin herkes kendinin hayalinde yaşar
yüreği ağzında

en ıssız yanında kabusun
gizlice bir dirilişi soluklamak
ve direnmektir yaşamak denen derin uykuya.

korkmamaktır, düzensiz kalp atışlarından
yokolmaktan, varolmaktan, bir hiç olmaktan,
bir piç olmaktan,
korksan da korkusuzca kalmaktan.

ve atmaca gibi sert çakılmaktır gök aynasına
ya da bir ceylanın esrik adımlarında avlanmak
her gece soğuk taşların üzerinde örtüsüz,
ürkek yatmaktır aşkın avlusunda
kaderin hep en uzağına daldırmaktır çıkrığı
hayatlarımızın bir yanı hep göçük altında iken
tüm sıraları sırtında taşımaktır her gün okula

sır küpünün içine düşmektir ezkaza
yolun sonunu dürmek başına,
aşkla soruşmak, bir evsize komşu olmak
ve halay tutmaktır boydan boya tüm insanlıkla
şerh etmektir merhameti bir ağrının diliyle
şiir, aşktan ölmek ve göz göze gelmek ibrahim’le.

(Sonsuzla Sek Sek'ten)

Yazarın sesinden, şuradan dinlenebilir:

https://www.youtube.com/watch?v=Casx8oeXIAI