Sevgi tohumu
.
Toprağın yorgunluğunda, pamuk toplayanları görünce aklıma çocukluğum geldi.
Ben de, bir keresinde denemiştim, bembeyaz pamukları okşar gibi,
dikenleri elime bata, bata dalından ayırmayı.
O çelimsiz halimle başarısızdım tabi ki.
Gökyüzündeki Güneşin alaylarıyla oyalanmıştım o gün..
Bu düşünceler içerisinde, anlamlı gülüşünle,
bereketli topraklarda, bire on ürün veren tohum gibi,
yine karşıma dikildi hayalin.

Sen de bilirsin, ne kadar bakarsan bak, özenirsen özen,
tarlalarda, bahçelerde, yabani ot da türer zararlı, istenmeyen.
Koparılması, yok edilmesi mutlak gerektir, verimin artması için…

O yabani, zararlı ot, ben olmak istemiyorum sevgili....

Hani, bir kır çiçeği görürsün, somurtan toprakların sırtında,
ayrık otlarının arasında!
Açmıştır kendisi, kendi varlığından habersizce.
Bazen küçük bir çocuk, ya da sevdalı biri koklar, sever,
hatta en sevdiğine vermek için koparır...
Bazense bir kitabın arasında kuruması için,
ayrılıverir dalından, özsuyundan...

Bereketli ürün veren, sevgi tohumu olan senin yanında,
ayrık otlarının arasında farkedilmeyen,
ya dalında habersizce kuruyacak,
ya da iyi niyetle koparılacak
o kır çiçeği ben olabilirim sevgili....

.
23/09/2001
Nesrin Göçmen