|
Adıyaman Kıymet Bilir miydi?
(Naif Karabatak) 29 Mayıs 2006 |
Yazarlar ve Şairler |
| |
 “Ne kadar Kadirşinas olmasa da Adıyaman
Rıfat’a çare ne yahşi vatanımdır vatanım.
Dilberlerinin misli İstanbul’da bulunmaz
Rıfat o sebepten terk edemez Adıyaman’ı”
|
|
|
Görgü Kapı Tokmağında Başlar…
(Naif Karabatak) 29 Mayıs 2006 |
Toplum ve Birey |
| |
 İnsanları kırmak çok kolay, insanların kalbini parçalamak bir anlık, ama kalbi kazanmak, bozulanı onarmak bazen yıllarını alabileceği gibi, bazen ve en acı olanı da bir daha geri kazanamayacağındır… |
|
|
İmkansız Aşk
(Naif Karabatak) 14 Mayıs 2006 |
İlişkiler |
| |
 Hülya’nın başından kaynar sular akmaya da başlamıştı. Belli etmemeliydi. Bütün ağır yükler bu yaşta omzuna yükleniyordu, nasıl altından kalkacaktı ki?
|
|
|
Ben Yaşadım Hepsini
(Naif Karabatak) 14 Mayıs 2006 |
İlişkiler |
| |
| Nerede tanıştık, nerede karşılaştık, nerede buluştuk, nerede güldük, nerede ağladık, nerede birlikte mutlu olduk?
Ne zamandı bilmiyorum, neredeydi hiç farkında değilim...
Hangi şehirdi, hangi köy, kasaba ya da hangi ülkeydi?
Bir parkta mı, otobüs durağımıydı, herkesin uğrak yeri miydi yoksa ıssız bir ada mıydı?..
|
|
|
Gülüşünle Gel Bana
(Naif Karabatak) 14 Mayıs 2006 |
İlişkiler |
| |
| Sadece sendin ve sadece etrafa neşe saçan gülüşün, içten bakışın, beni kor gibi yakışın vardı...
Şimdi sen yoksun...
|
|
|
Beş Liraya Güven Testi
(Naif Karabatak) 14 Mayıs 2006 |
Anılar |
| |
 Kimsenin kimseye güveni kalmamış. İnsanlar babasına bile borç veremeyecek hale gelmişler. Bol sıfırlı paralar basılmaya başladıkça, para bütün değerlerin de üstüne çıktı zamanla…
|
|
|
Büyümüşüm Habersizce
(Naif Karabatak) 14 Mayıs 2006 |
Unutulamayan Dönemler |
| |
 Ama ben daha büyümemiştim ki, neden geçen her yıl, saçlarıma düşen her ak, yüzümde inadına derinleşen kırışıklıklar, büyüdüğümü yüzüme haykırmak istiyor?
Büyümüşüm işte, hem de habersizce…
Tam tamına 42 yaşına girmişim bugün…
Öyle söylüyor nüfus kağıdım, ama benim daha hayallerim vardı, büyümeyi ben istemedim, daha oynayacak oyunlarım vardı benim, nerden çıktı şimdi bu?
Habersizce neden büyüdüm ki?...
|
|
|
Ben Gidince de Saat İşleyecek...
(Naif Karabatak) 14 Mayıs 2006 |
Gelecek |
| |
 İyi biliyorum ki,
Ben gidince sorunlar çözülmeyecek,
Bir çırpıda her şey güllük-gülistanlık olmayacak,
Belki çok şey değişecek,
Belki hiçbir şey değişmeyecek,
Belki her şey birden bire ters yüz olacak,
Belki de her şeyi arzuladığınız gibi bulacaksınız…
Ama bilin ki,
Ben gidince sular durulmayacak,
Herkes koltuğuna daha çok yapışacak,
Veya koltuklarını bir başkasına bırakacak…
Ben gidince yerler genişlemeyecek,
Hırsa kapılanların hırsı devam edecek, ayak oyunları çağ atlayacak ve hep kazanmak için birilerini ezmek gerekiyorsa ezecek, çiğneyecek geçecekler…
|
|
|
| Yazarlığa gönül vermiş bir anadolu insanıyım. Anadolu'dan yazar çıkar mı ki?
|
|
