|
Ağlıyorum
(Bensan Çetinkaya ) 4 Nisan 2020 |
Yaşam |
| |
 Kalbim acıyor vesselâm. Çok..mutfağımda kokan tarçınlı kekten hatta ve hatta yediğim ekmekten utanıyorum. Dünya için ağlıyorum bugün. Içindeki kötüler için...Içindeki masumlar için.. Sahip olduklarımdan utanarak. Gizlice... Bu güzel balkonda. Bu guzel kuş civiltilarina ağlıyorum... |
|
|
Çift Kişilik Yatak
(Bensan Çetinkaya ) 2 Aralık 2018 |
Yüzleşme |
| |
 Bir balık sürüsünün peşine takıldı. Ait olabilecek miydi? Almadılar zaten aralarına. Sonra yeniden, derinlerden aynı nefesi duydu. Çırpınıp yüzeye attı kendini. Sarılmak istediği 'nefesi' kollarının arasından dalgalarla geçip gitti. |
|
|
Rüyadan
(Bensan Çetinkaya ) 1 Ekim 2016 |
Anılar |
| |
 Mutluktan sarhoş bi çocukluktu benimki. Ayılmam yıllar içinde oldu. Bedenim büyüdü.Kollarım bacaklarım uzadı. Saç rengim koyulaştı. Pek sivilcem olmadı. İşte böyle yavaş yavaş ayıldım.Rüyadan ter içinde uyanır gibi değil… |
|
|
Mavi Gezegen
(Bensan Çetinkaya ) 23 Şubat 2015 |
Yaşam |
| |
| Nasıl bir yerde ysşıyoruz dedim kızdım. 4,5 yaşındaki oğluma yaşanılabilir tek gezegenin mavi gezegen olduğunu anlatalı iki gün olmuştu daha. Bilim nerede şaşmıştı?
Suriye sınırında kaçırılan farklı milletten gazeteciler , yerim dar diyen kutup hayvanları...Bakkala gidip çöp konteynırında bulunan minik bedenler...sevdiği tarafından parçalarına ayrılan kadınlar ya da hayatının baharında tecavüze uğrayan genç kızlar...Yaşanılası tek gezegen...İyiymiş değil mi? |
|
|
'Mış' Gibi
(Bensan Çetinkaya ) 11 Şubat 2015 |
Yüzleşme |
| |
| Babam...Bir yerlerden görüyor musundur ki...Bir ben mi bu kadar özlüyorum seni. Her yeni gün uyanıp sil baştan 'mış'gibi yapmak...Alışmış , unutmuş, geçirmiş, bitirmiş, atlatmış, olgunlaşmış, tutunmuş, becermiş, üstesinden gelmiş, iyileşmiş , devem etmiş ve gülmüş eğlenmiş mutlu olmuş, hatta yer yer coşmuş gibi yapmaktan ne çok yoruldum. Ah...Seni özlemek meğer ne büyük kedermiş... İçime bir öküz gibi oturan bu hüzünle yaşamak ne kadar zormuş.
|
|
|
Ey Ruh!
(Bensan Çetinkaya ) 1 Kasım 2014 |
Yüzleşme |
| |
| Bak ruh!
Orada bir ışık yok ne de bir karadelik...Çöl gibi bir yerdesin. Dudakları çatlamış bedeninin. Susamışsın. Çok hem de... Bir yudum belirginlik ve netlik için uzun yoldan gelmişsin. Anlam ve amaçlarından doğan çocukların öksüz kalmış. |
|
|
Bendim O...
(Bensan Çetinkaya ) 18 Ekim 2014 |
Yüzleşme |
| |
| Bahçemizde ağaçlar vardı . Elma ağacından kiraza salıncak kurmuştu babam . Her sallanışta patır patır dökülürdü çürük elmalar. Öğrenmiştik sağlamlık ve direnç arasındaki ilişkiyi... Sallanırdık ve rüzgarla uçuşurdu sarı buklelerim. Gökyüzünü seyre dalardım. Daha çok küçüktüm bulutların aslında birer hava boşluğu olduğunu öğrenmem ve evet bu benim ilk hayal kırıklığımdı.
|
|
|
|
