|
Çıtı Çıkmayan Şehir
(Ayhan Sönmez) 26 Ocak 2010 |
Anı |
| |
 aslolanın hikâyenin içinden geçmek değil, hikâyenin kendisi olmak olduğunu bilmenin de mutlu olmakla ilgisini unutmamak gerek… hikâyelerimizin herhangi bir yerine öylesine kondurabildiğimiz çocuk gülüşlerindeki masumiyetlerin ya da çıkarsız paylaşımlardaki samimiyetin sayısının çokluğu, hayatlarımızın güzel geçtiğinin işareti sayılmalı… insanın geçmişine yaptığı yolculukların durak yerleri kuşkusuz 'iz' bırakan anılarla ilgili… kıytırık, öylesine yaşanmış günlerin de kişiliğin oluşmasında dolaylı olarak etkileri bulunabilir; ama geçmişe yapılan yolculuklardaki asıl etkinin, durak yeri olabilecek yaşanmışlıklara bağlı olduğunu düşünüyorum… |
|
|
Beni Vurun Demedim ki
(Ayhan Sönmez) 22 Ocak 2010 |
Aşk ve Romantizm |
| |
 ben mi… adım ismail…( beni bugün vurdu, kimliği belirsiz faşist bir kurşun… )
dün ilk kez bir kızı öptüm… dudaklarım hâlâ yanıyor… dudaklarımdan kuşlar uçtu… dudaklardan kuşların uçacağını siz bilmezsiniz, görmediniz ki… ben gördüm… sokakların hepsi yeni dökülmüş asfalt gibi dümdüz oldu… ayaklarım yere değmedi dünden beri… insan da uçabilirmiş, bunu öğrendim… siz görmediniz… mavinin içinde esmer bir kartaldım… ben yaşadım bunu… bütün dağları, ovaları, denizleri gördüm… dün ilk kez bir kızı öptüm… |
|
|
Gececi Düşler Geceye Düşülenler
(Ayhan Sönmez) 15 Ocak 2010 |
Düşler |
| |
 yağmur gecenin içine çisiltili hıçkırıklar bırakıyor… çok uzaklardan gelen bir ezgi karışıyor yağmura yakalanan son otobüsün homurtusuna… birkaç yarasa saçak altlarında ömürlerini törpülemekle meşgul… ben senin olmazlığında kapı gıcırtılarına tutunuyorum hep… rüzgâr, nemli soğuklar üfürüyor kapı altlarından ve göğsümde o iflah olmaz sancı yine… sensizliğin sancısı… |
|
|
Kardelenler de Üşür
(Ayhan Sönmez) 9 Ocak 2010 |
Anı |
| |
| Aşka eşkıya çocukların hayatla hiç örtüşmediği kadar sahici yarınsızlıklarına kırptığım ergen yıldızlardan dökülen sağanaksız pırıltıların, bıyıkları yeni terlemiş acemi çocukluğumun ergenlik sivilceleriyle cebelleşmesinden daha acıydı uzaklardan gelen ölüm haberleri. |
|
|
Kırık Masaya Bırakılan Düşler I (Hayata Dönüş (!) Operasyonu )
(Ayhan Sönmez) 2 Ocak 2010 |
Öyküsel |
| |
 UNTMAK, İHANETİDİR İNSANIN KENDİSİNE
akdeniz :
mavinin çılgın deryası… bir avuç katsan hüzne, gülümseyecek tekmil memleket…( laf işte…)
bey dağları:
kardan külahını ters çevirmiş, keli görünen yalçın dağlar… dağ olmak, harbi bir iştir kış kapıya dayandığında… rüzgâr ciğerini deldiği için insanın, insansızdır dağlar kara kışta… |
|
|
Çok Sevdim Sana
(Ayhan Sönmez) 30 Aralık 2009 |
Aşk ve Romantizm |
| |
 ben çok sevdim sana
“seni seviyorum” demeyi //
sabaha uyandım masmavi bir güneşle
“seni seviyorum” |
|
|
Tenha
(Ayhan Sönmez) 29 Aralık 2009 |
Bireysel |
| |
 takkesi düşmüş bir keloğlan //
çırılçıplak kalır tenhasında sensizliğin |
|
|
Gitmek Gibi Bir Şeydir Hayat
(Ayhan Sönmez) 26 Aralık 2009 |
Başkaldırı |
| |
 Gitmek gibi bir şeydir hayat, nereye olduğunun ne önemi var//
Çıkarsın aşka giden uzun yola, gidersin gidebildiğin kadar |
|
|
hele ki doğduk
ölüme yoldaşlığımızın
nişanesidir göbek bağımız
bütün ırmaklar bir denize dökülür
ve bütün denizler yoldaştır birbiriyle
korkma
ayrı yataklarda akan birer ırmak gibi
hayatın ayrı yerlerinde akıp durmamızdan
nasıl olsa sular kavuşur bir gün
O GÜZEL İNSANLAR'dan
|
|
