İmkanım olsaydı bir kafe açardım. Kafenin adını da "Telmih Kafe" koyardım.

Kafeyi küçük paravanlarla bölerdim ve her bölmeyi okuduğum çeşitli kitaplarda olduğu gibi dekore ederdim ve bu dekorları sık sık değiştirirdim.

Kafede vereceğim yiyecek/içecekleri isimlendirirdim.

Mesela adaçayı değil de bilgelik çayı...

Bazen de çeşitli kendime özgü şeyler yapıp onlara farklı adlar koyardım.

Mesela tarçınlı muzlu süt yapıp güç iksiri diye satardım.

Karışık bir bitki çayı hazırlar ve Yaşarkemal Çayı derdim.

Salepe semendersuyu derdimm mesela...

Bir de spariş verilen çayların tabakla bardaklarının arasına kitaplardan alıntılar ya da şiirlerden bir veya birkaç mısra yazılmış olan küçük kağıtlar sıkıştırılarak servis edilmesini sağlardım.

Kafede isteyen frp, isteyen tabu, isteyen satranç isteyen monopol oynardı. Garsonları da dekorlara uygun giydirirdim. Her paravanın bir garsonu olurdu.

Peçeteliklere yapıştırılan panellere basılan düğmelere göre çağrılan garson paravanına giderdi.

Hatta eğer ses yalıtımını sağlayabilirsem paravanlarda dekorlara göre müzikler çalınırdı. Bu arada paravanlar dar ve tıkış tıkış olmazdı. Birkaç masalık paravanlar olurdu. En çok üç masanın sığacağı yerler...

Terası da olurdu kafenin. Sigara içenler için ayrı bir paravan olurdu ama terasta.

Terası da çeşitli paravanlarla bölerdim ve terasa çeşitli heykeller koyardım...

Kafede çeşitli imza günleri ve yarışmalar düzenlerdim. Bu günler için paravansız ortak bir yeri de olurdu kafenin.

Birkaç katlık bir yer olurdu kafenin binası. İki ya da üç.

Mikrofonsuz, canlı müzik de çalınırdı kafede. Onun için de bir yer olurdu.

İçki içilecek bir yer de olurdu. Ama küçük bir yer yapardım orayı ve paravanların bulunduğu yerden ayrı bir katta olurdu.

Bir de kütüphanesi olurdu kafenin. Ama kitapları ödünç vermezdim. Sadece kafede okunmaları için...

Keşke bunu yapacak kadar imkana sahip olabilseydim.